Οι περισσότεροι μέχρι τώρα, αν όχι όλοι, έχουν μιλήσει για την αποχή, τον πρωταγωνιστή των φετινών αυτοδιοικητικών εκλογών. Εγώ για να πρωτοτυπήσω δε θα μιλήσω για την αποχή αλλά για τη συμμετοχή, με την πείρα κάποιου που έχει ζήσει τις τελευταίες 6–7 εκλογικές αναμετρήσεις μέσα από τα εκλογικά τμήματα…

Σε μια μεγάλη τοπική κοινότητα που αριθμεί λίγο περισσότερο από 2000 ψηφοφόρους η συμμετοχή στις τελευταίες εκλογές άγγιξε το 55 με 60%. Πολύ μικρό νούμερο για ένα χωριό. Σημασία όμως δεν έχει μόνο πόσοι συμμετείχαν ή απείχαν αλλά και ποιοι…

Η συντριπτική πλειοψηφία αυτών που προσήλθαν στις κάλπες ήταν άνω των 60–65 χρονών. Φυσιολογικό θα σκεφτεί κανείς για ένα χωριό. Αυτό που επίσης είναι “φυσιολογικό” και σύνηθες είναι ότι μεγάλο μέρος αυτών των ηλικιωμένων προσήλθε στις κάλπες με έτοιμο ψηφοδέλτιο, φυτευτό στην τσέπη… Το πρόβλημα όπως διαπιστώθηκε από πάμπολλα περιστατικά είναι ότι οι ψηφίσαντες δε ήξεραν καν ποιον και τι ψηφίζουν… άλλοι επιχειρούσαν να βγουν από το παραβάν ή να ρωτήσουν το γιο ή την κόρη ποιο από τα δύο ψηφοδέλτια να βάλουν σε ποιο φάκελο… άλλοι προσπάθησαν ανεπιτυχώς να δώσουν το ψηφοδέλτιο στον παππού και τη γιαγιά μέσα στο εκλογικό τμήμα.

Continue reading Η “απάτη” της δημοκρατίας και της εκλογικής διαδικασίας →