Χιλή ώρα μηδέν για τον απεγκλωβισμό των μεταλλωρύχων…

Όπως ίσως κάποιοι θα διαβάσατε κι εδώ το τρυπάνι της Ομάδας Β έφτασε το Σάββατο, 9 Οκτωβρίου, στους 33 εγκλωβισμένους μεταλλωρύχους, οι οποίοι είναι εγκλωβισμένοι στο ορυχείο San Jose σε βάθος 633 μέτρων κοντά στο Copiato της Χιλής από τις 5 Αυγούστου 2010. Το διάστημα αυτό είναι το μεγαλύτερο στην ιστορία παρόμοιων ατυχημάτων.

Παρακάτω μπορείτε να δείτε την ανταπόκριση του bbc εκείνη τη μέρα. Τα βίντεο είναι στα αγγλικά με αγγλικούς υπότιτλους. Continue reading Χιλή ώρα μηδέν για τον απεγκλωβισμό των μεταλλωρύχων…

Συγκινητικές-ιστορικές στιγμές στη Χιλή…

Το thread θα ανανεώνεται συνέχεια με βίντεο…

[dailymotion id=xf6jp0]

ανεύθυνος ανάρτησης: j4nus

Και για να αντισταθμίσω τη συγκίνηση παραθέτω μερικούς ψυχρούς αριθμούς…

33 παγιδευμένοι μεταλλωρύχοι

69 μέρες

633 μέτρα βάθος

33 βαθμοί κελσίου

33 μέρες για το τρυπάνι για να τους φτάσει
[dailymotion id=xf6jsw]

[dailymotion id=xf6jyb]

[dailymotion id=xf6k0v]

Να προσθέσω ότι το όλο θέμα έχεις πολλές διαστάσεις. Από πολιτικής πλευράς είναι η πολιτική εκμετάλλευση αλλά και οι πολιτικές-κυβερνητικές ευθύνες για το ατύχημα. Μάλιστα κάποιοι από τους παγιδευμένους δε θα στραφούν μόνο κατά των ιδιοκτητών του ορυχείου αλλά και κατά της κυβέρνησης, γιατί δεν άσκησε όλους τους απαραίτητους ελέγχους και γιατί έδωσε ξανά άδεια στο ορυχείο παρότι είχε συμβεί θανατηφόρο ατύχημα και τα στάνταρ ασφαλείας ήταν πολύ χαμηλά.

Η Χιλή έχει ιστορικό παρόμοιων ατυχημάτων. Δε φτάνει τα νούμερα της "κομμουνιστικής" Κίνας που πέρσι είχε 2500 νεκρούς στα ορυχεία…

Στην περιοχή έχουν σπεύσει παραγωγοί από το χόλυγουντ, από εκδοτικούς οίκους τσακάλια για να πάρουν δικαιώματα για ταινίες, βιβλία και όλα τα συναφή…

Μάθαμε τα πάντα για την οικογενειακή κατάσταση των παγιδευμένων… για τον πατέρα που είχε 2 γιους κάτω αλλά που πήγε μόνο για τον ένα γιατί με τον άλλο είναι στα μαχαίρια… για τους καβγάδες μεταξύ συζύγου και ερωμένης… γιατί υπάρχει και μια αποζημίωση που θα διεκδικήσουν οι μεταλλωρύχοι… τι έτρωγαν, πόσες φορές πήγαιναν στην τουαλέτα… μόνο τη μάρκα από τα εσώρουχα δε μάθαμε…

Μάθαμε ότι η ελληνική κυβέρνηση κάλεσε τους μεταλλωρύχους για δωρεάν διακοπές στα ελληνικά νησιά… -αρχίζω να πιστεύω ότι δεν υπάρχει πραγματικό ελληνικό χρέος όπως το παρουσιάζουν… γίνεται μόνο και μόνο για να είμαστε στα φώτα της επικαιρότητας… μπορεί να είμαστε τόσο νούμερα…

ΥΓ: και ένα από τα νούμερα που ξέχασα… 17 μέρες μέχρι να μάθουν οι από πάνω ότι οι μεταλλωρύχοι είναι ζωντανοί και μέχρι να μάθουν οι μεταλλωρύχοι ότι κάποιοι τους ψάχνουν και δεν τους έχουν κάνει τις κηδείες τους…

UPDATE

κι ένα τελευταίο βίντεο… με τον μάριο σεπουλβέδα το δεύτερο των εγκλωβισμένων που ανέβηκαν να μοιράζει πέτρες στον πρόεδρο της Χιλής από τα έγκατα της γης… εναλλακτικός τίτλος ο Μάριο και η γυναίκα του…

εγώ πάντως θα έλεγα στο Μάριο να κρατήσει μερικές από τις πετρούλες που μάζεψε από τα έγκατα της γης…

[dailymotion id=xf6rmf]

σύντομο url:https://asylo.squat.gr/?p=1237

To μέγεθος δε μετράει πάντα…

…μια ανταποκριση από το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας 2010…

του σαλεμένου σινεφίλ j4nus

Για τους οπαδούς του μικρού μήκους ίσως δεν ήταν κάτι καινούριο, για αυτούς όμως που δεν είναι φανατικοί του είδους πρέπει να ήταν κανονική αποκάλυψη το φετινό Φεστιβάλ… ήμουν κι εγώ ένας από αυτούς.

Continue reading To μέγεθος δε μετράει πάντα…

To μνημόνιο της ανατροπής ή αλλιώς η αξία μιας ανθρώπινης ζωής…

του j4nus


O τίτλος ακούγεται λίγο σαν κάτι από σαμπουάν 2 σε 1, μπορεί και να είναι… για καλό και για κακό πάντως πριν το λουστείτε, έχετε δίπλα σας το κανονικό σας σαμπουάν, μπορεί να σας χρειαστεί.

Μετά το μνημόνιο της ντροπής το μόνο που μένει να γίνει είναι να συνταχθεί από τους πολίτες ένα μνημόνιο ανατροπής… επαναστατικής ανατροπής. Γιατί επαναστατικής ανατροπής κι όχι εκλογικής ανατροπής;

Γιατί πολύ απλά οποιαδήποτε επιλογή κι αν κάνει ο πολίτης στις επόμενες εκλογές, μια διεθνής σύμβαση όπως το μνημόνιο δεν μπορεί να ανατραπεί παρά μόνο αν διακοπεί η συνέχεια του ελληνικού κράτους. Οι διεθνείς συμβάσεις που υπογράφει το ελληνικό κράτος, δεσμεύουν και τις επόμενες κυβερνήσεις ως προς την τήρησή τους. Ο μόνος τρόπος για να επιτευχθεί λοιπόν ανατροπή του μνημονίου συνολικά είναι να διακοπεί η συνέχεια του ελληνικού κράτους.

Η διακοπή της συνέχειας του ελληνικού κράτους μπορεί να γίνει με 2 τρόπους μόναχα –ή τουλάχιστον αυτούς μπορώ να σκεφτώ αυτή τη στιγμή-, ή με κάποια δικτατορία στρατιωτικού τύπου ή με κάποια επανάσταση.

Ένας δικαστικός αποφάσισε να ακολουθήσει τις θεσμοθετημένες διαδικασίες –τι άλλο θα μπορούσε να κάνει ένας δικαστικός- και να προσβάλει τη ρυθμιση που επέβαλε περικοπή επιδομάτων από το μισθό του. Η προσφυγή του αν υποπτέυομαι καλά θα στηριχθεί όχι μόνο στην αντισυνταγματικότητα των ρυθμίσεων αλλά και στην αντιθεσή τους στην ΕΣΔΑ (Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου). Σύμφωνα με το πρώτο άρθρο του πρόσθετου πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ αντικείμενο προστασίας αποτελεί και η ιδιοκτησία-περιουσία του ατόμου. Εδώ και μια δεκαετία περίπου το ΕΔΔΑ (Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου) στο πεδίο εφαρμογής της διάταξης της ΕΣΔΑ που προστατεύει την ιδιοκτησία περιέλαβε και τις ενοχικές αξιώσεις. Στην ουσία είπε ότι υπό την προστασία της ΕΣΔΑ δεν τίθεται μόνο η εμπράγματη περιουσία δλδ η κυριότητα επί αντικειμένων, ακίνητα, κινητα κτλ αλλά και ενοχικές αξιώσεις. Ενοχική αξίωση είναι παραδείγματος χάριν τα χρήματα που χρωστάει π.χ. ο εργοδότης στον εργαζόμενο για εργασία που έχει κάνει ο τελευταίος υπέρ του πρώτου. Τα χρήματα δεν είναι στην τσέπη σας ή στον τραπεζικό σας λογαριασμό, άρα δεν είστε κύριοι, δε σας ανήκουν κατά κυριότητα, αλλά έχετε μια νόμιμη απαίτηση, μια ενοχική αξίωση έναντι του εργοδότη, εφόσον έχει παρέλθει η προθεσμία στην οποία έπρεπε να τα καταβάλει και δεν το έκανε. Αυτή λοιπόν η αξίωση με βάση τη νομολογία του του ΕΔΔΑ αποτελεί περιουσιακό στοιχείο που χρήζει προστασίας. Έτσι λοιπόν οι συνταξιούχοι που είχαν θεμελιώσει ένα συνταξιοδοτικό δικαίωμα και έπαιρνα μια άλφα σύνταξη, έχουν λαμβάνειν από το κράτος ένα άλφα ποσό για το υπόλοιπο της ζωής τους. Όταν η κυβέρνηση έρχεται και αναπροσαρμόζει αυτό το ποσό στην ουσία πλήττει αυτό το περιουσιακό τους «δικαίωμα». Βέβαια το κράτος δεν έρχεται να πάρει αναδρομικά αλλά αναπροσαρμόζει το ποσό της ήδη συμφωνημένης σύνταξης, μισθού επιδόματος κτλ, είναι μια μορφή μη γνήσιας αναδρομικότητας. Με την ίδια λογική η περικοπή των επιδομάτων που προβλέπονται π.χ. για το δικαστικό όταν περικόπτονται πλήττεται η περιουσία του όσον αφορά στην απαίτησή του απέναντι στο κράτος να ζητήσει το συγκεκριμένο ποσό που έπαιρνε μέχρι τώρα για μισθό.

Για να καταφύγει κανείς στο ΕΔΔΑ πρέπει πρώτα να εξαντλήσει όλα τα εγχώρια ένδικα βοήθηματα και μέσα. Δεν ξέρω τι θα αποφανθούν τα ελληνικά δικαστήρια και τι θα αποφανθεί το ΕΔΔΑ σε περίπτωση που φτάσει η υπόθεση ενώπιόν του. Να σημειώσω ότι το ΕΔΔΑ δεν έχει σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Το άρθρο 1 του πρόσθετου πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ αναφέρει ότι: Προστασία της ιδιοκτησίας.

Παν φυσικόν ή νομικόν πρόσωπον δικαιούται σεβασμού της περιουσίας του. Ουδείς δύναται να στερηθή της ιδιοκτησίας αυτού ειμή δια λόγους δημοσίας ωφελείας και υπο τους προβλεπομένους, υπο του νόμου και των γενικών αρχών του διεθνούς δικαίου όρους.

Αι προαναφερόμεναι διατάξεις δεν θίγουσι το δικαίωμα παντός κράτους όπως θέση εν ισχύϊ νόμους ους ήθελε κρίνει αναγκαίον προς ρύθμισιν της χρήσεως αγαθών συμφώνως προς το δημόσιον συμφέρον ή προς εξασφάλισιν της καταβολης φόρων ή άλλων εισφορών ή προστίμων.

Άσχετη επισήμανση… διαβάζοντας κανείς την ΕΣΔΑ παρατηρεί ότι για την προστασία κάθε δικαιώματος προβλέπονται 10 εξαιρέσεις… υπερβάλλω λίγο αλλά η προστασία των δικαιωμάτων των πολιτών στηρίζεται περισσότερο στην ερμηνεία των δικαστών παρά στο ίδιο το κείμενο. Δε γινόταν ίσως να γίνει κι αλλιώς, γιατί η ΕΣΔΑ είναι ο μοναδικός μηχανισμός προστασίας ανθρωπίνων δικαιωμάτων που επιβάλει αποζημιώσεις εις βάρος κρατών –που είναι μέλη στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Συνεπώς συνεστήθη από κράτη και τα κράτη όταν παραχωρούν εξουσίες που μπορεί να στραφούν εναντίον τους είναι πάντοτε φειδωλά.

Σε κάθε περίπτωση αν οι περικοπές αυτές αντιτίθενται στην ΕΣΔΑ υπό το πρίσμα της προστασίας της ιδιοκτησίας είναι κάτι που θα κριθεί. Το θέμα της αντισυνταγματικότητας σχετικά με τον αριθμό των βουλευτών που ψήφισαν υπέρ του μνημόνιου –υπάρχει η άποψη ότι έπρεπε να ψηφιστεί από 180 τουλάχιστον βουλευτών αρ.28 Συντάγματος- είναι θέμα διαδικασίας και δεν μπορεί να επηρεάσει την έκβαση περι μη εφαρμογής των διατάξεων που περικόπτουν μισθούς, επιδόματα και συντάξεις.

Τώρα ίσως κάποιος αναρωτιέται όλα αυτά τι σχέση έχουν με το δεύτερο κομμάτι του τίτλου του κειμένου… πόση αξία έχει μια ανθρώπινη ζωή. Στη θεωρία απεριόριστη… στην πράξη όμως όχι… γιατί καθημερινά χάνονται άνθρωποι επειδή μπορεί να μην υπάρχουν αρκετές μονάδες εντατικής θεραπείας, επειδή δεν υπάρχουν αρκετές θέσεις στα προγράμματα απεξάρτησης με μεθαδόνη, επειδή κάποιοι δρόμοι δεν πληρούν τα στάνταρ ασφαλείας, επειδή κάποιοι είναι πολίτες β’ και γ’ κατηγορίας. Άρα η ζωή τελικά δεν έχει αξία ανεκτίμητη… έχει κι αυτή το τίμημά της… για να μην αναφερθώ στους θανάτους που προκαλούνται από τη μόλυνση, ρύπανση του περιβάλλοντος, τη μη τήρηση μέτρων ασφαλείας από τις μεγάλες βιομηχανικές μονάδες, από το σύγχρονο τρόπο ζωής. Ζω σε μια περιοχή που έχει από τα υψηλότερα ποσοστά σε καρκίνο αναλογικά με τον πληθυσμό στην Ελλάδα.

Η ζωή λοιπόν έχει κάποιο κόστος, ανάλογα με το ποιος είσαι, κοστίζει και διαφορετικά.

Έτσι λοιπόν δεν μπορώ να κατανοήσω πώς η ζωή του ενός ή των 10 που παίρνουν αποφάσεις που μπορεί να αποτελέσουν ταφόπλακα για τις επόμενες γενιές μπορεί να είναι πιο σημαντικές από τις ζωές των χιλιάδων. Αυτό που έκανε ο ΓΑΠ και η παρέα του ήταν να εξασφαλίσει την υποδούλωση της χώρας ώστε να εξασφαλιστεί η πλήρης αποπληρωμή του χρέους στις γερμανούς και γάλλους τοκογλύφους. Στο κάτω κάτω τα ομόλογα δεν αποτελούν κατ’ ακριβολογία δάνειο.Είναι ένα τραπεζικό προϊόν που αποτελεί επένδυση υψηλής απόδοσης και ρίσκου. Αυτό που έγινε λοιπόν και όλοι γνωρίζουμε είναι ότι τόσο ο ΓΑΠ και η παρέα του όσο και ο χοντρός πρώην πρωθυπουργός γνώριζαν και είχαν ενημερωθεί για την κατάσταση. Ο χοντρός ήθελε να πει την αλήθεια για να εξασφαλίσει την υστεροφημία του, ότι έδωσε τη μάχη και είπε την αλήθεια στο λαό. Ήξερε ότι δε θα εκλεγεί και αυτό επεδίωκε, γιατί ήξερε ότι ηκυβέρνηση του ήταν τελειωμένη και ότι δε θα μπορούσε να περάσει τα μέτρα αυτά. Ετσι ήρθε ο ΓΑΠ που γνώριζε ότι με τα ψέματα που θα πει προεκλογικά θα εξασφαλίσει σίγουρη νίκη. Δεν έκανε λανθασμένη εκτίμηση ο ΓΑΠ. Γνώριζε προεκλογικά την κατάσταση και γνώριζε ότι έπρεπε να πάρει αυτός το τιμόνι για να πειστεί ο λαός τελικά ότι αφού και το ΠΑΣΟΚ δε βρίσκει άλλη λύση τελικά ο χοντρός είχε δίκιο… ήταν σκατά η κατάσταση και πρέπει να πάμε κατευθείαν στο ΔΝΤ για να εξασφαλιστούν οι δανειστές μας… Ηξερε ότι το ρόλο του εθνικού μειοδότη θα τον παίξει πολύ πειστικότερα από το χοντρό… και γιατί εθνικός μειοδότης; Γιατί αντί να πει στους ξένους τοκογλύφους ότι τοκογλυφικό χρέος δεν πληρώνουμε, θα πάρετε ένα μικρό μέρος και το υπόλοιπο θα το διαγράψετε αλλιώς δεν παίρνετε τίποτα… γύρισε στο λαό του και είπε… ή δέχεστε τις περικοπές και τις μειώσεις ή χρεοκοπούμε και δεν παίρνετε τίποτα.

Με την πολιτική του όμως τους μόνους που εξασφάλισε ήταν τις ξένες τράπεζες στις οποίες έδωσε άφθονο χρόνο για να πειραματιστούν με τις εξομοιώσεις χρεοκοπίας της Ελλάδας να προετοιμαστούν κατάλληλα. Επίσης εξασφάλιζε ότι ένα μεγάλο κομμάτι του χρέους θα αποπληρωθεί. Αυτό που δεν εξασφαλίζει όμως είναι το αν θα πάρει η δικιά μου γενιά σύνταξη. Έτσι λοιπόν παίζει με την επιβίωση χιλιάδων ανθρώπων, μιας ολόκληρής γενιάς…

Αφού αυτός δε σέβεται τη δική μου ζωή, εγώ γιατί να σεβαστώ τη δική του; Όταν λοιπόν με τις δικές του αποφάσεις ασκεί μια βία εις βάρος χιλιάδων νέων, που όταν θα έρθει εκείνη η ώρα δε θα μπορούν να κάνουν απολύτως τίποτα, γιατί πρέπει η δική του ζωή να είναι πάνω από τη δική μου.

Έτσι όπως πάει το πράγμα το δίλημμα τίθεται ξεκάθαρα… ή αυτοί και οι τράπεζές τους ή εμείς…

Όπως λέει και μια γνωστή αφίσα, να πάρουμε τα μέτρα μας πριν μας πάρουν τα δικά μας…

Και έρχομαι τώρα στην πρόσφατη δολοφονία Γκιόλια… Ακόμα και αν δεχτούμε ότι η Σεχτα είναι πραγματική τρομοκρατική οργάνωση, αυτό που έκανε είναι να βρει έναν εύκολο και κυρίως πιασάρικο στόχο. Ό,τι και να ήταν ο Γκιόλιας, δεν είναι αυτός που υποθήκευσε με τις αποφάσεις του μελλοντικές γενιές προκειμένου να εξασφαλιστούν οι ξένοι δανειστές. Δε διάβαζα το μπλογκ του συχνά αλλά έστω και από το λίγο δε διαπίστωσα κάποια προπαγάνδα υπερ του μνημονίου σε κάποιο υποτιθέμενο δημοψήφισμα που λόγω της δημοφιλίας της ιστοσελίδας του θα επηρέαζε υπέρ των κυβερνητικών επιλογών και θα έκρινε το αποτέλεσμα.

Κοινώς ασχέτως των παιχνιδιών στα οποία ήταν μπλεγμένος ή του κιτρινισμού του μπλογκ του, το χτύπημα αυτό της Σέχτας δεν έχει καμία σχέση ή προσφορότητα με επαναστατική διαδικασία. Είναι ένα χτύπημα που ανταποκρίνεται πλήρως στο ύφος και στο στυλ του μπλογκ του αποθανόντος…

Τις επιλογές που υποθηκεύουν το μέλλον των αυριανών γενεών δεν τις έκανε ο Γκιόλιας, άλλοι τις έκαναν.

Αναρωτιέμαι τι σόι πολίτευμα είναι η δημοκρατία όταν ο εκάστοτε πρωθυπουργός ενώ ήταν εν γνώσει της κατάστασης, μπορεί με τόση άνεση να ανακαλεί τις προεκλογικές του δεσμεύσεις, ενώ ο ψηφοφόρος να μην μπορεί να ανακαλέσει την ψήφο του. Αυτό λέγεται ξεκάθαρα υφαρπαγή που φτάνει στα όρια της νοθείας, όταν υπάρχει μια τέτοια συμπαιγνία μεταξύ των 2 μεγάλων κομμάτων.

Και υπενθυμίζω ότι ακόμα και αν ο πολίτης στις επόμενες εκλογές ανακαλέσει την ψήφο του –που τότε θα είναι αργά- το μνημόνιο δεν μπορεί να ανακληθεί παρά μόνο αν διακοπεί η συνέχεια του ελληνικού κράτους.

Το 1844 εκεί που είναι η σημερινή βουλή, είχε μαζευτεί ο λαός συνεπικουρούμενος από τα πολιτικά κόμματα και τις στρατιωτικές δυνάμεις εντός Αθήνας, περικύκλωσε το παλάτι του Όθωνα και απαίτησε Σύνταγμα από τον ηγεμόνα. Τότε δεν υπήρχαν δακρυγόνα, ομάδες ΔΙΑΣ κτλ υπήρχε όμως βασιλική φρουρά… αυτό το ρόλο παίζουν σήμερα τα ματ και οι λοιποί καταστολείς, αποτελούν τη βασιλική φρουρά. Μόνο που ο λαός αυτός μάλλον έχει πλέον εκφυλιστεί…

shortlink: https://asylo.squat.gr/?p=1234

Αθήνα 2010, After before

του j4nus

To διάστημα που ήμουν στην Αθήνα έγραψα 2 cd για να ακούω στο αυτοκίνητο…
το πρώτο με τίτλο before, το δευτερο after…

Μερικά κομμάτια από το πρώτο θα τα ακούσετε   http://mus1call.blogspot.com/2010/07/athens-may-2010-before.html
Αν σας αρέσει, μπορείτε να το βρείτε http://rapidshare.com/files/405912463/Before.rar

Μερικά κομμάτια από το δεύτερο τα ακούτε http://mus1call.blogspot.com/2010/07/athens-may-2010-after.html
και τα βρίσκετε http://rapidshare.com/files/405970474/Athens_2010_After.part1.rar και http://rapidshare.com/files/405974445/Athens_2010_After.part2.rar

Αυτά ήταν ένα μικρό δείγμα από τα cd…

Το δημοψήφισμα που δεν έγινε…

Ο τίτλος είναι ίσως λίγο ανεπίκαιρος αλλά και όταν θα διαβάσετε το περιεχόμενο αυτού εδώ του άρθρου θα κατανοήσετε ότι το εν λόγω θέμα δε θα γινόταν ποτέ επίκαιρο ούτως ή άλλως. Όποιος διαβάζει αυτό το κείμενο περιμένει λογικά από το συντάκτη του να ξεκινήσει από αυτό το δημοψήφισμα που δεν έγινε. Λέω να αντιστρέψω τη λογική ροή και να ξεκινήσω από τα δημοψηφίσματα που έγιναν∙ έτσι νομίζω θα καταλάβετε καλύτερα για ποιο λόγο δεν έγινε το δημοψήφισμα για το οποίο μιλάω…

Για όσους δεν κατάλαβαν μέχρι τώρα, αναφέρομαι σε ένα δημοψήφισμα για την προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης (ΔΝΤ κτλ). Continue reading Το δημοψήφισμα που δεν έγινε…

Ανταπόκριση του democracynow 28-06-2010 για τη Συνοδο g20 στο Τορόντο…

Το παρακάτω κείμενο είναι μια περίληψη-απόδοση του περιεχομένου των 3 βίντεο από το democracynow σχετικά με τα γεγονότα στη Σύνοδο των G20 στο Τορόντο του Καναδά, που έγινε πριν απο μερικές μέρες. Continue reading Ανταπόκριση του democracynow 28-06-2010 για τη Συνοδο g20 στο Τορόντο…

To χρονικό της δικτατορίας, του Παντελή Βούλγαρη

Toυ j4nus

Σε κάποιο από τα thread  αναφερόμενος στην πορεία της 5ης Μάη έκανα λόγο για 200.000 διαδηλωτές και νομίζω ο blackpanther με
διόρθωσε λέγοντας ότι ήταν τουλάχιστον 300.000 και σκέφτηκα αυτό που είχα σκεφτεί και πιο πριν όταν γινόταν λόγος για τα νούμερα
συμμετοχής στην εν λόγω πορεία… ότι επί δικτατορίας στην κηδεία του Παπανδρέου είχε κατέβει μισό εκατομμύριο στους δρόμους…
Κάποιοι θα πουν άλλες συγκυρίες τότε άλλες τώρα, ναι δεν κάνω συγκρίσεις, απλώς τότε διακυβευόταν περισσότερο η ελευθερία ενώ τώρα η ίδια
μας η επιβίωση… όλο αυτό μου θύμισε το φιλμάκι του Βούλγαρη σε σενάριο Γιάγκου Ανδρεάδη -καθηγητής στο Πάντειο- όπου έδειχνε πλάνα από την κηδεία
και πολλές άλλες εικόνες από την περίοδο της επταετίας…

Το μοιράζομαι εδώ πιο πολύ για τις ασπρόμαυρες εικόνες της δεκαετίας του '60 και '70 που πολλοί δε θα είχαν ίσως την ευκαιρία ή δυνατότητα να δουν.
http://rapidshare.com/files/405186366/XRONIKO_DIKTATORIAS.part1.rar
http://rapidshare.com/files/405239683/XRONIKO_DIKTATORIAS.part2.rar
http://rapidshare.com/files/405253113/XRONIKO_DIKTATORIAS.part3.rar

Short Link: https://asylo.squat.gr/?p=1227

Richard D. Wolff: H αναβίωση του Κεϋνσιανισμού, μία Μαρξιανή* κριτική, διάλεξη στην ΑΣΟΕΕ, 27/5/2010

Πριν μπω στο περιεχόμενο της διάλεξης-ομιλίας του καθηγητή Wolff θέλω να αναφέρω ότι αιτία για αυτήν την ανάρτηση δεν υπήρξε μόνο το περιεχόμενο της εισήγησής του αλλά περισσότερο ο τρόπος και το ύφος του. Αποτελεί παράδειγμα μίμησης πανεπιστημιακού καθηγητή, κρίνοντας από τον τρόπο της παρουσίασης που μας έκανε. Ο λόγος του λιτός, μεστός και άμεσα κατανοητός ακόμα και από κάποιον που δεν ξέρει ούτε τόσο καλά αγγλικά αλλά και ούτε έχει σχέση με τα οικονομικά. Το ύφος του χιουμοριστικό, δεικτικό και αρκούντως σαρκαστικό ειδικώς για τα κακώς κείμενα της χώρας του. Μου προξένησε εντύπωση το ότι η διάλεξή του κράτησε μια ώρα άλλα έμεινε άλλη μία ώρα και παραπάνω στο τέλος προκειμένου να απαντάει σε ερωτήσεις. Αν και μια διάλεξη δεν είναι αρκετή για να κρίνει κανείς, ωστόσο μπορώ να πω ότι αν υπήρχαν αρκετοί έλληνες καθηγητές με τόση χαρισματικότητα στο λόγο, το ελληνικό πανεπιστήμιο θα ήταν σε καλύτερη μοίρα. Continue reading Richard D. Wolff: H αναβίωση του Κεϋνσιανισμού, μία Μαρξιανή* κριτική, διάλεξη στην ΑΣΟΕΕ, 27/5/2010