Χωρίς αμφιβολία η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια βρίσκεται στην πιο δύσκολη οικονομική κατάσταση των τελευταίων δεκαετιών. Η γενικότερη οικονομική κρίση που υπάρχει στις χώρες του δυτικού κόσμου, οι δομικές αδυναμίες του συστήματος, τα σκάνδαλα, οι κερδοσκόποι των spreads και τέλος η υποτέλεια στο ΔΝΤ και την ΕΕ, που είναι και η χαριστική βολή, κάνουν το μέλλον να φαντάζει εφιαλτικό. Το βιοτικό επίπεδο συνεχώς υποβαθμίζεται, με την ακρίβεια στα προϊόντα πρώτης ανάγκης, τις περικοπές των δαπανών για την παιδεία και την υγεία (συγχωνεύσεις σχολείων και νοσοκομείων), αύξηση της φορολογίας στα καύσιμα (πετρέλαιο θέρμανσης και βενζίνης), αύξηση του ΦΠΑ, αύξηση διοδίων και τιμών στις αστικές και υπεραστικές συγκοινωνίες.

 Οι συνταξιούχοι και οι μισθωτοί ήταν από τους πρώτους που μπήκαν στο στόχαστρο, αρχικά με περικοπές μέρους των μισθών και συντάξεων και στη συνέχεια με την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Παράλληλα με αυτά υπάρχει και το συνεχές κλείσιμο μικρών επιχειρήσεων που δεν μπορούν να αντέξουν στις δύσκολες οικονομικές συνθήκες. Η ανεργία συνεχώς αυξάνεται και δίπλα στην υποβάθμιση της εργατικής τάξης, υπάρχει και η διάλυση της μεσαίας, η προλεταριοποίηση της μεσαίας – μικροαστικής τάξης. Το κεϋνσιανό μοντέλο και το κράτος πρόνοιας αντικαθίσταται με έναν άγριο καπιταλισμό και με ένα κράτος χωροφύλακα. Π.χ. Πόσο τυχαία είναι η δωρεά 200.00 ευρώ από τον μεγαλό-εφοπλιστή Νίκο Πατέρα για την επισκευή των μοτοσικλετών ΔΙΑΣ και ΔΕΛΤΑ, τον Μάρτιο;

 Ένα νέο δεδομένο είναι οι μετανάστες και οι πρόσφυγες. Το καθεστώς τούς εμπαίζει ανάμεσα στο καθεστώς, νομιμοποίηση, ημι-νομιμοποίησης και παρανομίας. Κάνουν τις πιο δύσκολες εργασίες και συνήθως παίρνουν τις χαμηλότερες αποδοχές. Παράλληλα, προκειμένου να διασπαστεί η ενότητα της εργατικής τάξης και των χαμηλών οικονομικών στρωμάτων, παρουσιάζονται ως υπεύθυνοι για την ανεργία και ως παράγοντας μόλυνσης της καθαρότητας, της κατά φαντασία φυλετικά καθαρής ελληνικής φυλής. Το επόμενο βήμα των εθνικιστών, δεν μπορεί να είναι άλλο, από το να σπάνε τις απεργίες και να τραμπουκίζουν διαδηλωτές. Άλλωστε η θεωρία του εθνικισμού, υποστηρίζει το συνεργατικό / συντεχνιακό κράτος ή με άλλα λόγια την υποταγή των εργαζόμενων στα μεγάλα αφεντικά – ιδιοκτήτες και το ολοκληρωτικό κράτος ως διαμεσολαβητή. Στον μεσοπόλεμο η τότε πλουτοκρατία κατέφυγε στις φασιστικές ορδές για να ανακόψει τα εργατικά κινήματα. Ο ρατσισμός και ο εθνικισμός, εξυπηρετεί τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας.

 Ο καθεστωτικός συνδικαλισμός είναι ανεπαρκής στο να δώσει απαντήσεις δράσης και οργάνωσης στις νέες συνθήκες που διαμορφώνονται. Οι καρεκλοκένταυροι εργατοπατέρες περιορίζουν την δράση σε συμφωνημένες απεργίες και φραστικές διαμαρτυρίες. Το ΠΑΜΕ είναι πιο δυναμικό μεν, αλλά είναι δεμένο στο «άρμα» του ΚΚΕ, που πέρα από την εξυπηρέτηση των κομματικών μικροσυμφερόντων έχει υπογράψει τον ιστορικό συμβιβασμό με το αστικό καθεστώς. Συμφωνία την οποία τηρεί με παροιμιώδη συνέπεια. Κοινή συνιστώσα ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ και ΠΑΜΕ είναι η οριοθέτηση των αγώνων στα πλαίσια της νομιμότητας και η στρατηγική προσανατολισμένη στα κομματικά συμφέροντα.

 Σε αντίθεση με τον έντονο ταξικό πόλεμο από το 1974 έως τα μέσα τις δεκαετίας του ΄80, ακολούθησε μία κατάσταση ύφεσης του εργατικού κινήματος. Η διάσπαση και η αφομοίωση των συνδικάτων από το ΠΑΣΟΚ, το βόλεμα στον δημόσιο τομέα, η πλασματική οικονομία ευμάρεια – φούσκα ανάπτυξης, η μετακίνηση βιοτεχνιών και εργοστασίων σε άλλες χώρες με φθηνότερα μεροκάματα και η μικρο-αστικοποίηση αποτέλεσαν βασικά χαρακτηριστικά. Σήμερα, μπροστά στην φτωχο-ποίηση όλο και μεγαλύτερων κοινωνικών στρωμάτων και την κρίση του κεφαλαίου, ανοίγει ξανά ο ασκός τους ταξικού πολέμου και η επαναστατική προοπτική.

 Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα έχει αρχίσει να αναπτύσσεται ο αυτόνομος συνδικαλισμός. Σωματεία βάσης που λειτουργούν αμεσο-δημοκρατικά και έχουν ως στόχευση αυτόν καθ’ αυτόν τον εργατικό αγώνα και όχι μικρο-κομματικά συμφέροντα. Πολλά από αυτά έχουν αναπτύξει μία αξιόλογη δράση, η οποία επεκτείνεται και σε άρθρωση ενός πιο συνολικού πολιτικού λόγου. Λόγος που δεν περιορίζεται μόνο στα συντεχνιακά ζητήματα αλλά στις γενικότερες συνθήκες που βιώνουμε, όπως και στις προοπτικές χειραφέτησης. Επίσης έχουν γίνει και εργατικοί αγώνες έξω από τον καθεστωτικό συνδικαλισμό (Banquet, BarΘelonika). Παράλληλα υπάρχουν και επιχειρήσεις που λειτουργούν ως κολεκτίβες. Όλα αυτά ξεκομμένα δεν έχουν να προσφέρουν κάτι ιδιαίτερο, όμως όλα μαζί αποτελούν μια πρώτη βάση για το τι μπορεί να δημιουργηθεί στο μέλλον.

 Στην πόλη της Καβάλας, αν και με μετριοπαθή χαρακτηριστικά έχουν αρχίσει να εμφανίζονται τα πρώτα δείγματα της ταξικής πάλης. Οι αγώνες των απολυμένων στο Δελφίνι και στα Bodyline, η πορεία ενάντια στην ανεργία, η απεργία πείνας άνεργου ζευγαριού καβαλιωτών, οι απεργίες –πορείες (που σε μία από αυτές υπήρξε και η προκλητική βιντεοσκόπηση μέσα από το αστυνομικό τμήμα, για την οποία βγήκε υπουργικό πόρισμα ότι δεν έγινε παρότι υπάρχει φωτογραφικό υλικό που αποδεικνύει την αστυνομική αυθαιρεσία!!!), η αντιρατσιστική πορεία και οι κινήσεις αλληλεγγύης στους απεργούς πείνας μετανάστες – εργαζόμενους της Υπατίας – Νομικής.

 Μία συνειδητή επαναστατική στρατηγική δεν μπορεί να είναι προσανατολισμένη μόνο σε ένα κίνημα διαμαρτυρίας, ειρηνικής ή ακόμη και βίαιης, ούτε μόνο σε συντεχνιακές διεκδικήσεις ή μικρο-πολιτικές επιδιώξεις. Πολύ βαθύτερα, όχι μόνο πρέπει να αναλύει το υπάρχον σύστημα, αλλά να δημιουργεί και τις βάσεις και τις οργανωτικές δομές για την ανατροπή, την επανάσταση και το πέρασμα σε μια άλλη κοινωνία. Η οικονομία και η εργασία, αποτελούν αν όχι τις πιο σημαντικές, σίγουρα κάποιες από τις πιο σημαντικές συνιστώσες για αυτό το επαναστατικό πέρασμα.

 Η καλλιέργεια επαναστατικής συνείδησης και κουλτούρας, η αυτό-οργάνωση στους χώρους εργασίας, η εργατική διεκδίκηση από αυτόνομα συνδικάτα με ταξική συνείδηση, οι άγριες απεργίες, οι απεργίες αλληλεγγύης και η γενικότερη ταξική αλληλεγγύη, οι καταλήψεις χώρων εργασίας από τους εργαζόμενους, η δημιουργία κολεκτίβων και κολεκτιβοποίηση κατειλημμένων χώρων εργασίας, αποτελούν κάποια από τα πρώτα βήματα. Τα πρώτα βήματα προς την απαλλοτρίωση όλων των οικονομικών μονάδων και την αμεσο-δημοκρατική κολεκτιβοποίηση. Τα πρώτα βήματα σε μία μετάβαση σε νέες δομές σε όλα τα φάσματα της κοινωνικής ζωής. Τα πρώτα βήματα για την διεθνή επανάσταση των νέο-πτωχων και την δημιουργία ανθρώπινων συνθηκών διαβίωσης.

[vimeo http://www.vimeo.com/22864947 w=400&h=300]

http://vimeo.com/22864947

Αναδημόσιευση από https://anarxikoikavalas.squat.gr

σύντομο εργασιακό λινκ: https://asylo.squat.gr/?p=1301

[Το κείμενο στο τέλος περιέχει 2 σκληρές φωτογραφίες από σφαγή ζώου. Οι φωτογραφίες προέρχονται από την ιστοσελίδα της εφημερίδας  Εβδόμη.]

Είστε διευθυντής σε δημόσια υπηρεσία ή σε κάποιο κρατικό φορέα και λείπει από την είσοδο του κτιρίου που στεγάζεστε η γαλανόλευκη; Καλέστε αμέσως τους “σημαιοστολιστές” της πόλης aka Πατριωτική Κίνηση Συνειδητοποιημένων Πολίτων Καβάλας και θα προσέλθουν άμεσα στο χώρο σας με σημαία και κοντάρι. Αναλαμβάνουν μάλιστα και την τοποθέτηση και συντηρησή της ανα τακτά διαστήματα σε περίπτωση που δεν εμφορείστε από δυνατά πατριωτικά αισθήματα ώστε να φροντίζετε το εθνικό μας σύμβολο μόνοι σας…

Ίσως σε κάποιους ακούγεται αστείο, γραφικό ή και ασήμαντο, ωστόσο πριν από μερικές μέρες μέλη της Πατριωτικής Κίνησης Καβάλας επισκέφτηκαν το Μουσείο Καπνού της πόλης προκειμένου να τοποθετήσουν ιστό και σημαία στην είσοδο του Μουσείου. Πριν προβούν σε αυτήν την κίνηση παρατήρησαν ότι στην υπηρεσία του ΚΕΔΔΥ (επί της οδού Παλαιολόγου), που βρίσκεται απέναντι από το Μουσείο, η γαλανόλευκη που κυμάτιζε στον 1ο όροφο έχρηζε φροντίδας και χωρίς να ρωτήσουν κανέναν από την υπηρεσία, ένας από αυτούς έκανε έφοδο στο μπαλκόνι που ήταν η σημαία για να της προσφέρει τις πατριωτικές φροντίδες του.

Η επιλογή άραγε του τόπου και του χρόνου της κίνησης αυτής ήταν τυχαία; Γιατί τα μέλη της Κίνησης επέλεξαν το Μουσείο Καπνού και άφησαν την είσοδο της Δημοτικής Αστυνομίας -που υπάγεται και αυτή στο Δήμο-χωρίς σημαία; Επίσης ήταν τυχαίο που μαζί τους ήταν δημοσιογράφος από συγκεκριμένη τοπική εφημερίδα όπως επεσήμανε ο πρόεδρος του ΔΣ του Μουσείου;

Τίποτα από τα παραπάνω δεν ήταν τυχαίο. Ούτε ο τόπος ούτε ο χρόνος -μία μέρα πριν την άφιξη στην Καβάλα του Υπ. Εξ. της Τουρκίας, Α. Νταβούτογλου…

Ο πρόεδρος του Δ.Σ. του Μουσείου Καπνού, Ι. Βυζικας, ερωτηθείς για την ενέργεια αυτή δήλωσε “κάποιοι στοχοποιούν το Μουσείο Καπνού -μακάρι να κάνω λάθος- που είναι το μοναδικό θεματικό μουσείο στον κόσμο με θέμα τον καπνό, γιατί προέκυψε μέσα από το Στρατηγικό Σχεδιασμό Μάρκετινγκ (μελέτη που εκπονήθηκε από το Πολυτεχνείο Βόλου για λογαριασμό του Μουσείου) ότι η ιστορικότητα είναι και η μοναδικότητά μας. Μέσα από την ιστορικότητα αναδεικνύονται τα κοινωνικά κινήματα που ξεκίνησαν από την Καβάλα την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (πρώτη απεργία 1879). Αναδεικνύεται και η συνεργασία των διάφορων εθνοτήτων, η διαπολιτισμικότητα και ο σεβασμός της διαφορετικότητας του άλλου. Όλα αυτά ίσως ενοχλούν μερικούς, γιατί προσπαθούν να δηλώσουν το παρόν τους στο πολιτικό γίγνεσθαι και να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους και διαδίδοντας ψέματα να σπείρουν μίσος. Αλλά μ' αυτόν τον τρόπο οδηγούν σε οικονομικό μαρασμό και ενδεχομένως σε οικονομικό αφανισμό την πόλη.”

Το Μουσείο Καπνού μέσα από τη λειτουργία και τη δράση του δε σβήνει από τον πίνακα της ιστορίας του καπνού στην περιοχή της Καβάλας τις μη χριστιανικές κοινότητες της εποχής εκείνης και επενδύοντας σε αυτήν την πολυπολιτισμικότητα της περιοχής τους προηγούμενους αιώνες προσπαθεί να ρίξει γέφυρες με ανθρώπους που τους ενδιαφέρει η ιστορία του καπνού στην Καβάλα και έχουν δεσμούς με αυτήν τόσο από την Τουρκία όσο και από τη Βουλγαρία. Αυτό προφανώς ενοχλεί ορισμένους… και προφανώς για αυτό το λόγο έγινε και η συγκεκριμένη ενέργεια από τα μέλη της Πατριωτικής Κίνησης Καβάλας παραμονές της επίσκεψης Νταβούτογλου στην πόλη.

Αυτό που γίνεται αισθητό το τελευταίο διάστημα στην πόλη είναι ότι συγκροτείται από συγκεκριμένους κύκλους ένα ισλομοφοβικό και ισλαμο-υστερικο και αντι-τουρκικό τόξο με απώτερο σκοπό την έξαρση του εθνικιστικού μίσους τόσο απέναντι στους τούρκους όσον αφορά στις εξωτερικές σχέσεις της χώρας όσο και απέναντι στους μουσουλμάνους όσον αφορά τους μετανάστες κυρίως στο εσωτερικό. Επενδύουν στο γεγονός ότι στην Τουρκία επικρατούσα θρησκεία είναι ο Μωαμεθανισμός. Αγνοούν βέβαια ότι η Τουρκία σε πολλές περιπτώσεις αποδεικνύεται περισσότερο κοσμικό κράτος από την Ελλάδα…

Είναι γνωστές οι δηλώσεις κατα καιρούς του Μητροπολίτη Νεαπόλεως και Θάσου Προκόπιου και γενικότερα η απέχθειά του σε οτιδήποτε από την ιστορία της πόλης το οποίο θυμίζει και το μουσουλμανικό, οθωμανικο παρελθόν της…

Διάχυτη η μπλογκόσφαιρα από αναφορές και ερμηνείες σε δηλώσεις του Μητροπολίτη “Σκληρές αιχμές στην χθεσινοβραδινή του ομιλία για όσους εξυπηρετούν με τη δράση τους τον πανισλαμισμό, υπονοούμενα για Μουσείο Καπνού, Ιμαρέτ και Ινστιτούτο Μοχάμεντ Άλι Ερωτήματα, απορίες, αναφορές σε γεγονότα και διαπιστώσεις για την δράση του Τουρκικού προξενείου στην Κομοτηνή, για τον εκτουρκισμό της Θράκης, την ενσωμάτωση της Καβάλας στα νεοθωμανικά επεκτατικά σχέδια αλλά και την οργάνωση μουσουλμανικής μειονότητας στην Καβάλα διατύπωσε στην χθεσινοβραδινή του ομιλία, στην αίθουσα εκδηλώσεων της μητρόπολης, ο σεβασμιότατος μητροπολίτης Φ.Ν.Θ. κ. Προκόπιος. Ειδικότερα για την Θράκη αναφέρθηκε στις κινήσεις τουρκοποίησης όλων ανεξαιρέτως των μουσουλμάνων και στις κινήσεις του Τουρκικού Προξενείου που προσβάλουν το ελληνικό κράτος και αναδεικνύουν το ερώτημα για το ποιος κυβερνάει στη Θράκη; Τέλος ιδιαίτερη αναφορά έγινε από τον κ. Προκόπιο στα σχέδια ένταξης της Καβάλας στα νεοθωμανικά σχέδια της Άγκυρας αναφερόμενος στις γιορτές Οθωμανικής Μνήμης κατά το μήνα Οκτώβριο (θέμα το οποίο ανέδειξε μονάχα η εφημερίδα ΧΡΟΝΟΜΕΤΡΟ) και στο Οθωμανικό παρελθόν της Καβάλας έτσι όπως δρομολογήθηκε από το Μουσείο Καπνού και το Δήμο Καβάλας. Σε αυτό το πλαίσιο όπως είπε εντάσσεται και η οργάνωση της μουσουλμανικής κοινότητας της Καβάλας, των αιγύπτιων αλιεργατών με διάφορα σεμινάρια και εκδηλώσεις που λαμβάνουν χώρα στο ξενοδοχείο Ιμαρέτ με πρωτοβουλία του Ινστιτούτου Μωχάμεντ Αλι. Επίσης αναφερόμενος στην θυσία του γουρουνιού στην είσοδο του τζαμιού της Παλιάς Μουσικής σημείωσε, ότι είναι μια πράξη αποτρόπαια η οποία ασχέτως αν είναι από φανατικούς ή εξυπηρετεί σκοπιμότητες εκείνο που επιτυγχάνει είναι να δούμε το μνημείο από ένα άλλο μάτι, αυτό του μουσουλμανικού χώρου λατρείας. Τέλος αναρωτήθηκε αν ανάλογα ποσά που ξοδεύτηκαν για την ανακαίνιση του έχουν δαπανηθεί για άλλο μνημείο της Νεάπολης του Αποστόλου Παύλου ή τους Φιλίππους ή την Χριστούπολη των Βυζαντινών.

Λίγες μέρες πριν από τη συγκεκριμένη ομιλία του Μητροπολίτη βρέθηκε ένα γουρούνι σφαγμένο με το κεφάλι του καρφωμένο στην είσοδο της Παλιάς Μουσικής (Χαλιλ Μπέη τζαμί)…Το Χαλίλ Μπέη τζαμί είχε κτιστεί πάνω σε χριστιανική εκκλησία, μέρος της οποίας είναι ορατό, καθώς κατά την αναπαλαίωση του χώρου φτιάχτηκε γυάλινο πάτωμα για να εξυπηρετεί αυτόν τον σκοπό…Το παλιό τζαμί λοιπόν αποτελούσε μέρος ενός ευρύτερου συγκροτήματος κτιρίων που περιλάμβανε και ένα ιεροδιδασκαλείο. Το τζαμί και ο μεντρεσές ανακαινίστηκαν εκ βάθρων από το Δήμο Καβάλας και τη 12η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων και σήμερα χρησιμοποιείται ως χώρος πολιτισμού. Τουλάχιστον στη σύγχρονη ιστορία της πόλης δε θυμάμαι να χρησιμοποιήθηκε ποτέ ως τζαμί ή να ήταν καταγεγραμμένο ως χώρος λατρείας μιας και στην πόλη δεν υπήρχε μουσουλμανική κοινότητα.

Ως γνωστόν το γουρούνι θεωρείται από τους μουσουλμάνους βρόμικο ζώο…το σφάξιμο του γουρουνιού λοιπόν ήθελε να στείλει το μήνυμα ότι δε θα γίνει ανεκτό στην πόλη της Καβάλας να χρησιμοποιηθεί το τζαμί ως χώρος λατρείας των μουσουλμάνων… κάποιοι κύκλοι ίσως πίστεψαν ότι η αναπαλαίωσή του τζαμιού έχει σκοπό την επαναλειτουργία του ως τέτοιου ή ακόμα και να δηλώσουν ότι δεν είναι ανεκτή η αναπαλαίωση μουσουλμανικών μνημείων και μάλιστα για να χρησιμοποιηθούν ως χώροι πολιτιστικών εκδηλώσεων…

Ποιος από την πόλη της Καβάλας άραγε θα ήθελε να στείλει ένα τέτοιο μήνυμα; Ποιος άλλος εκτός από ακραία εθνικιστικά και ακροδεξιά στοιχεία; Ας μην ξεχνάμε ότι η Πατριωτική Κίνηση  διαδήλωνε στην Κομοτηνή μαζί με τη Χρυσή Αυγή κατά του τουρκικού προξενείου στην Κομοτηνή…πέρα από αυτό τόσο από μηνύματα σε ηλεκτρονικό χώρο κοινωνικής δικτύωσης όσο και από συζητήσεις των μελών της συγκεκριμένης κίνησης έξω από μαγαζί της πόλης την οποία έτυχε να ακούσουν κάποιοι πολίτες φαίνεται μάλλον ότι στην ενέργεια αυτή προέβησαν κάποια μέλη της Πατριωτικής Κίνησης.

Είναι γνωστό ιστορικά άλλωστε ότι οι ακροδεξιές ομάδες πάντοτε φοράνε το μανδύα της νομιμότητας και δεν αναλαμβάνουν ποτέ την ευθύνη  για τις εκτός νομιμότητας ενέργειές τους…

Μετά από όλα αυτά καταλήγουμε στην τοποθέτηση σημαίας στο Μουσείο Καπνού μία μέρα πριν την επίσκεψη Νταβούτογλου στην Καβάλα… ταυτόχρονα διαβάζουμε στο μπλογκ της τοπικής εφημερίδας Χρονόμετρο τους εξής τίτλους “Επίσκεψη πρόκληση Θα ζητήσει τζαμί στην Καβάλα; Σε Θράκη και Μακεδονία ο Νταβούτογλου, με τις ευλογίες της ελλαδικής κυβέρνησης!” "Τι γυρεύει ο Αχμέτ στην Καβάλα;” Αποσπάσματα από το προηγούμενο άρθρο “Όπως γράφαμε και τις προάλλες, «όλα τα είχε η Μαριωρή, ο φερετζές της έλειπε»… Να που μας έρχεται σήμερα και αυτός, ο φερετζές δηλαδή ο Αχμέτ Νταβούτογλου. Από σήμερα το βράδυ και μέχρι αύριο θα βρίσκεται στην Καβάλα ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας κ. Νταβούτογλου για να μας θυμίσει… μερικά πράγματα. Μπορεί η Καβάλα να μην έχει – ακόμη τουλάχιστον – μουσουλμανική μειονότητα, έχει όμως οθωμανικό παρελθόν, το οποίο κάποιοι -εδώ και χρόνια- επιχειρούν να το αναβιώσουν. Αυτός είναι και ο λόγος της επίσκεψης του κ. Νταβούτογλου, ο οποίος υπηρετεί πιστά το ομώνυμο δόγμα του, το οποίο είναι ο φορέας του νεοθωμανισμού. Με λίγα λόγια αυτό που λέει το δόγμα Νταβούτογλου είναι ότι οι νεοθωμανοί – κεμαλιστές θα ξαναγυρίσουν από εκεί απ΄ όπου έφυγαν. Πως; Πολιτιστικά, οικονομικά και θρησκευτικά!!!…Τα πράγματα είναι πολύ πιο σοβαρά απ’ ότι φαίνονται. Σήμερα η Καβάλα δεν «υποδέχεται» απλά και μόνο τον υπουργό Εξωτερικών μιας ξένης χώρας σε μια φιλική επίσκεψη. «Υποδέχεται» τον εκπρόσωπο των σφαγέων του Ελληνισμού, των Αρμενίων και των Κούρδων της Μ. Ασίας, τον διώκτη κάθε φωνής ελευθερίας στην Τουρκία. Μάλιστα τον υποδέχεται σε ένα μνημείο, στο οποίο το 1922 βρήκαν στέγη οι πρόσφυγες που ήρθαν εδώ κυνηγημένοι από τον αιμοσταγή δικτάτορα Κεμάλ Πασά και την τουρκική βαρβαρότητα. Όσο και αν θέλουν κάποιοι να μας κάνουν ανιστόρητους δεν θα το καταφέρουν, γιατί το αίμα των ακήδευτων νεκρών ακόμα δεν έχει στεγνώσει… Αν είναι προσβολή στη μνήμη των νεκρών να ξεχάσουμε, είναι ανοησία – αν όχι προδοσία – να ανοίγουμε την πόρτα για μια νέα κατάκτηση…  Η «Μάστιγα της Ασίας» ξαναπατάει το πόδι της στην Ευρώπη, θα την αφήσουμε;”

Κομβικό σημείο της εθνικιστικής ιδεολογίας είναι να περιχαρακώνει τους λαούς γύρω από την ιδέα του ανώτερου έθνους, να σπέρνει το μίσος, τη μισαλλοδοξία και την ξενοφοβία. Είναι λογικό και φυσικό σε περιόδους κρίσης κάποια κομμάτια της κοινωνίας ειδικά τα χαμηλότερα οικονομικά στρώματα που πλήττονται και από την ανεργία να συντηρητικοποιούνται και να γίνονται επιρρεπή σε κάθε είδος προπαγάνδας που κατασκευάζει βολικούς εχθρούς. Αυτό κατασκευάζουν στην Καβάλα αυτήν την περίοδο τα προπύργια του εθνικισμού. Κατασκευάζουν φανταστικούς εχθρούς και τους ταυτίζουν με όλους αυτούς που ανέκαθεν εχθρεύονται ιδεολογικά… με τους ξένους, τους μουσουλμάνους και τους “αιώνιους εχθρούς μας” τους Τούρκους.

Αυτό που αγνοούν και δε θέλουν να καταλάβουν οι απανταχού υπερπατριώτες είναι ότι μόνο μέσα από τη συνεργασία και την αλληλεγγύη οι λαοί θα καταφέρουν να βγουν από την κρίση και να αποσοβήσουν και τις επόμενες (συνεργασία λαών δε σημαίνει συνεργασία κρατών ντε και καλά). Αυτό πρακτικά για την Καβάλα σημαίνει επικοινωνία και συνεργασία με τους γείτονες τόσο εξ ανατολών όσο και από το βορρά. Αυτή η επικοινωνία φέρνει τους λαούς πιο κοντά και ενισχύει και τις τοπικές οικονομίες μέσα από τους δεσμούς που αναπτύσσονται και τις ανταλλαγές επισκέψεων.

Η διαστρέβλωση της Ιστορίας για προπαγανδιστικούς σκοπούς γεννά τις ιδεοληψίες, τις προκαταλήψεις και τους μύθους που αντί να πηγαίνουν τους ανθρώπους και τις κοινωνίες μπροστά, τις πηγαίνουν προς τα πίσω και τις βυθίζουν στο σκοτάδι.

Το ερώτημα είναι απέναντι σε αυτό το τρίγωνο του νεοσυντηρισμού, του εθνικισμού και της ξενοφοβίας που σχηματίζουν η Μητρόπολη, η εφημερίδα Χρονόμετρο και η Πατριωτική Κίνηση Πολιτών Καβάλας, ποια είναι η θέση της κοινωνίας και των συλλογικοτήτων της πόλης; Θα συνεχίζει να σφυρίζει απολίτικα και αδιάφορα;

σύντομο λινκ: https://asylo.squat.gr/?p=1287