Category Archives: Οικονομία/Οικονομικά

Για το Debtocracy και την Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου…

Μερικές πρόχειρες κι ολίγον αργοπορημένες σκέψεις -αργοπορημένες ως προς το χρόνο διατύπωσης και έκφρασης…

Δε θα μπω στη διαδικασία να κρίνω το debtocracy ως κριτικός ταινιών τεκμηρίωσης, αν έπρεπε να παρουσιάζει την αντίθετη και πολλαπλώς παρουσιασμένη από τα κυρίαρχα μέσα άποψη… Γιατί στην παρούσα συγκυρία που ζει η χώρα πιστεύω ότι αυτό δεν είναι και τόσο ουσιώδες…

Για να μην πολυλογώ θεωρώ ότι η Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου (ΕΛΕ) θα έχει περισσότερα θετικά αποτελέσματα σε επίπεδο προπαγανδιστικό παρά ουσιαστικό και για αυτό θεωρώ ότι ακόμα κι έτσι μπορεί να αποβεί χρήσιμη.

Εννοώ ότι σε ουσιαστικό επίπεδο δε θα έχει αποτέλεσμα, γιατί δεν πιστεύω ότι η Εκτελεστική Εξουσία στην Ελλάδα θα επιτρέψει σε μια τέτοια Επιτροπή να δράσει, γιατί ακόμα κι αν δράσει αμφιβάλλω αν θα βγει κάποια άκρη σε σχέση με το απεχθές του χρέους και γιατί ακόμα κι αν προκύψει ένα μεγάλο μέρος του χρέους απεχθές π.χ. 60%, απομένει ένα μη απεχθές κομμάτι το οποίο ναι μεν μπορεί να είναι διαχειρίσιμο, ωστόσο μας ρίχνει στην ίδια παγίδα στην οποία βρισκόμαστε τώρα.

Το γιατί η Εκτελεστική Εξουσία δε θα επιτρέψει σε μια τέτοια Επιτροπή να δράσει είναι πασιφανές. Αν ήθελαν λογιστικό έλεγχο του χρέους θα το είχαν κάνει από την αρχή. Αλλά πώς να το έκαναν αφού μια πραγματικά ανεξάρτητη επιτροπή μπορεί να τους καταλόγιζε ευθύνες όχι με αερολογίες, αοριστολογίες και φήμες αλλά με απτά αποδεικτικά στοιχεία για τους παράνομους όρους σε συμβάσεις δανεισμού κτλ… Το παρόν πολιτικό σκηνικό ποτέ δε θα ανέθετε το Λογιστικό Έλεγχο σε μια πραγματικά ανεξάρτητη Επιτροπή. Το ερώτημα είναι αν η ίδια η κοινωνία πρέπει να το επιβάλει… Και δε θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, γιατί το πολιτικό σύστημα δε θα επιτρέψει ποτέ λύσεις οι οποίες δε θα συμπεριλαμβάνουν τους ίδιους τους πολιτικούς σε καίριες θέσεις…

Έστω και την επιβάλει η κοινωνία την ΕΛΕ… Ο όρος απεχθές χρέος είναι όρος του διεθνούς δικαίου και τελεί υπό 3 προϋποθέσεις. Με τη δικαιολογία ότι στην Ελλάδα υπήρχε “δημοκρατία” και ότι οι πολίτες ψήφιζαν κάθε 4 χρόνια αλλά και λόγω του ότι πίσω από το ελληνικό χρέος βρίσκονται μηχανισμοί και κράτη που δεν πρόκειται ποτέ να επιτρέψουν από ένα διεθνές δικαστήριο να κρίνει το χρέος απεχθές, πιστεύω ότι οι πιθανότητες να ευδοκιμήσει ένα τέτοιο αίτημα σε επίπεδο διεθνούς “δικαίου” είναι μηδαμινές -με τις παρούσες συνθήκες.

Το Debtocracy είναι πλήρως αποκαλυπτικό σε αυτό το επίπεδο. Μας πληροφόρησε πώς οι Αμερικανοί ξεφορτώθηκαν το χρέος του Ιρακ μετά την εισβολή το 2003, χωρίς να γίνεται αναφορά του όρου “απεχθές χρέος” για να μην τον χρησιμοποιήσουν και άλλα κράτη… Δηλαδή εν ολίγοις μας αφήνει να συμπεράνουμε ότι διεθνές δίκαιο είναι το δίκαιο του διεθνώς ισχυρού. Και για αυτό δεν τρέφω αυταπάτες ότι μπορεί ποτέ να γινόταν δεκτό (εκτός Ελλάδας) το χρέος ως απεχθές.

Η πρόθεση των Ευρωπαίων, Τροικάνων κτλ είναι πρώτον η Ελλάδα ως πειραματικό εργαστήριο να χρησιμεύσει ως μοντέλο που θα τρομάξει όσα κράτη θέλουν να έχουν αυξημένες κοινωνικές δαπάνες. Το σύνθημα είναι “Πάρτε μέτρα για να μην πάθετε ό,τι η Ελλάδα”… δεύτερον στον παγκόσμιο οικονομικό πόλεμο οι ισχυροί της Ευρώπης πρέπει κάπως να εξασφαλιστούν, πρέπει να εξασφαλίσουν την χρηματοπιστωτική σταθερότητα του συστηματός τους… και αυτό γίνεται μέσα από τη μεταφορά πλούτου από τους πολλούς στους λίγους με τοκογλυφικούς όρους… Άραγε πόσα δις έχουν φύγει από τις ελληνικές τράπεζες, σε τράπεζες του εξωτερικού; Η ΕΚΤ δανείζει με επιτόκιο 1% και  οι μηχανιμοί την Ελλάδα με 6%… και μετά πηγαίνουν στη δευτερογενή αγορά και αγοράζουν ομόλογα Χ αξίας σε πολύ κατώτερη τιμή… Είναι ένα κερδοσκοπικό φαύλο σύστημα από το οποίο επωφελούνται και έλληνες κερδοσκόποι…

Το σχέδιο θα ολοκληρωθεί ως εξής: Αφού έρθουν και αγοράσουν για μια χούφτα ευρώ παραγωγικές υποδομές και δίκτυα, ιδιωτικοποιήσουν ΔΕΗ, Ύδρευση και άλλες ΔΕΚΟ, αυξήσουν τις τιμές και το κόστος ζωής, ρίξουν κι άλλο τους μισθούς –γιατι ο εξαθλιωμένος άνεργος θα δεχτεί να εργαστεί για ακόμα πιο εξαθλιωμένο μισθό- τότε μπορεί να μας αφήσουν ήσυχους… αφού πρώτα μας οδηγήσουν στην εξαθλίωση

 Έστω λοιπόν ότι 60% του εξωτερικού χρέους κριθεί επαχθές…θα απομείνει ένα υπόλοιπο το οποίο ναι μεν είναι διαχειρίσιμο αλλά μας αφήνει να βαδίζουμε στον ίδιο δρόμο…

Αυτό που θα έτρεμαν οι Ευρωπαίοι εταίροι μας ήταν το ενδεχόμενο να μην πληρώσει η Ελλάδα τα χρέη της. Αν η Ελλάδα έφευγε από το Ευρώ και την ΕΕ τότε το οικοδόμημά τους θα αποδεικνυόταν σαθρό, θα ερχόταν η σειρά της Πορτογαλίας, μετά της Ισπανίας, και το σύστημα θα κατέρρεε, γιατί όχι μόνο το Ευρώ αλλά και πολλά κράτη θα δέχονταν επιθέσεις τύπου Ελλάδας.

 Το σημαντικότερο που κατά τη γνώμη μου ακούγεται στο Debtocracy είναι ότι ακόμα και αν το χρέος δεν αποδειχτεί ή κηρυχθεί απεχθές, η Ελλάδα δεν μπορεί και δεν πρέπει να το πληρώσει.

 Και καταλήγουμε στον ίδιο παρονομαστή, γιατί ακόμα και αν κηρύξουμε εμείς μέρος τους χρέους απεχθές, τον πόλεμο από τις Αγορές δε θα το γλυτώσουμε. Άρα η απάντησή μας, ανεξαρτήτως ποιο μέρος είναι απεχθές ή όχι, είναι το Δε Χρωστάμε, Δεν πληρώνουμε

Γιατί άραγε ακόμα και αν κάποια από τα χρήματα πήγαν π.χ. για την κατασκευή δρόμων, ποιων τα αυτοκίνητα αγοράζαμε κατά προτίμηση τόσα χρόνια; Ό,τι μας έδωσαν, το πήραν πίσω πάνω κάτω με διαφορετικούς τρόπους

 Αυτό όμως που θα πετύχει η Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου είναι να καταρρίψει στη συνείδηση αυτών που ακόμα έχουν αυταπάτες ότι απλά οι Έλληνες ζούσαν πάνω από τις δυνατότητές τους…

Γιατί τα λεφτά από τις υπερκοστολογήσεις των δημοσίων έργων δεν πήγαιναν στους υπαλλήλους των τεχνικών υπηρεσιών, πήγαιναν στις τσέπες των μεγαλοεργολάβων…

Γιατί στην Ελλάδα το Δημόσιο ήταν πάντοτε ένας συνεταιρισμός ανάμεσα σε Πολιτικούς-Κράτος και Μεγαλοεργολάβους, Βιομήχανους, Εφοπλιστές, Καναλάρχες κτλ…

 Θα καταδείξει λοιπόν η ΕΛΕ πώς λειτουργούσε ένα φαύλο οικονομικό σύστημα σε πανευρωπαϊκό επίπεδο ή και παγκόσμιο επίπεδο. Γιατί μερικοί ζουν στην πλάνη ότι απλά έτυχε στην Ελλάδα τα τελευταία 60 χρόνια να βγάζουμε απλά απατεώνες πολιτικούς… δεν είναι όμως έτσι… είναι ένα ολόκληρο οικονομικόπολιτικό σύστημα -δυο συγκοινωνούντα δοχεία… Υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν ότι αν είχαμε τους αδιάφθορους, αδέκαστους και έντιμους πολιτικούς δε θα φτάναμε ως εδώ… Μα αυτοί οι αδέκαστοι, αδιάφθοροι κτλ δεν μπορούν να υπάρξουν γιατί ποτέ δε θα χρηματοδοτηθούν ούτε από Εταίρους, ούτε Αγορές, ντόπιες ή ξένες…

 Για αυτό πιστεύω ότι μια ΕΛΕ που θα αποδείξει με συγκεκριμένα στοιχεία και θα μας περιγράψει το τοκογλυφικό όργιο που έγινε εις βάρος του ελληνικού λαού έχει περισσότερο προπαγανδιστική αξία, ίσως μπορέσει να ξυπνήσει όλους αυτούς που ακόμα φαντασιώνονται ότι υπάρχει διέξοδος μέσα από τους μηχανισμούς της ΕΕ, των Αγορών που ιδιωτικοποιούν τα κέρδη και κοινωνικοποιούν τις απώλειες και του ΔΝΤ…

 Υπάρχει και ένα ερώτημα που είναι ευρύτερο ίσως από αυτά που θα ψάξει μια οποιαδήποτε ΕΛΕ… η κρίση είναι αποτέλεσμα του χρέους ή το χρέος είναι αποτέλεσμα της κρίσης;

Πολλές φορές ξεχνάμε ότι μαίνεται ένας παγκόσμιος οικονομικός πόλεμος κι ότι εκτός από την Ελλάδα υπάρχουν και πολλοί άλλοι που χρωστάνε αλλά και μια παγκόσμια καπιταλιστική κρίση…

 Αυτά τα λίγα κάπως άναρχα ριγμένα… και πώς αλλιώς θα γινόταν…

ανεύθυνος ανάρτησης: j4nus

ΥΓ: Πρέπει να φτιαχτεί μια "Επιτροπή" που να εξηγεί απλά και κατανοητά ότι η επικλήσεις της εθνικής ενότητας και της εθνικής συνεννόησης είναι μια παγίδα που σκοπό έχει να αποκρύψει ότι αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα διεξάγεται ένας κοινωνικός πόλεμος βαθιά ταξικός… Και όπως σε κάθε πόλεμο, υπάρχουν τουλάχιστον 2 στρατόπεδα…

 

Για το Debtocracy και την Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου…

Rick Wolff 27/05/2010, ΑΣΟΕΕ! Η αναβίωση του Κεϋνσιανισμού: μια μαρξιστική κριτική

[ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ] από www.parallhlografos.wordpress.com

FINAL CUT!!!

Ακριβώς ένα χρόνο πριν είχαμε την τύχη να παρακολουθήσουμε τη διάλεξη του Rick Wolff, καθηγητή του Πανεπιστημίου της Μασαχουσέτης, με αντικείμενο την αναβίωση του Κεϋνσιανισμού.

Ένα χρόνο μετά, το αντικείμενο της διάλεξης παραμένει επίκαιρο ακόμα και για την Ελλάδα και για αυτό η ομάδα του Παραλληλογράφου σας την προσφέρουμε με ελληνικούς υπότιτλους…


ΥΓ:Για το βίντεο αυτό εργάστηκαν οι παρακάτω Παραλληλογράφοι:

Anakata-dyomenh

DrAluca

Jaquou Utopie

j4nus

koula

mitsaras

risinggalaxy

http://wp.me/p1pa1c-alm

 

Rick Wolff 27/05/2010, ΑΣΟΕΕ! Η αναβίωση του Κεϋνσιανισμού: μια μαρξιστική κριτική

Βίντεο από εκδήλωση-συζήτηση: ΔΝΤ! Και τώρα τι;

Χωρίς αμφιβολία η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια βρίσκεται στην πιο δύσκολη οικονομική κατάσταση των τελευταίων δεκαετιών. Η γενικότερη οικονομική κρίση που υπάρχει στις χώρες του δυτικού κόσμου, οι δομικές αδυναμίες του συστήματος, τα σκάνδαλα, οι κερδοσκόποι των spreads και τέλος η υποτέλεια στο ΔΝΤ και την ΕΕ, που είναι και η χαριστική βολή, κάνουν το μέλλον να φαντάζει εφιαλτικό. Το βιοτικό επίπεδο συνεχώς υποβαθμίζεται, με την ακρίβεια στα προϊόντα πρώτης ανάγκης, τις περικοπές των δαπανών για την παιδεία και την υγεία (συγχωνεύσεις σχολείων και νοσοκομείων), αύξηση της φορολογίας στα καύσιμα (πετρέλαιο θέρμανσης και βενζίνης), αύξηση του ΦΠΑ, αύξηση διοδίων και τιμών στις αστικές και υπεραστικές συγκοινωνίες.

 Οι συνταξιούχοι και οι μισθωτοί ήταν από τους πρώτους που μπήκαν στο στόχαστρο, αρχικά με περικοπές μέρους των μισθών και συντάξεων και στη συνέχεια με την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Παράλληλα με αυτά υπάρχει και το συνεχές κλείσιμο μικρών επιχειρήσεων που δεν μπορούν να αντέξουν στις δύσκολες οικονομικές συνθήκες. Η ανεργία συνεχώς αυξάνεται και δίπλα στην υποβάθμιση της εργατικής τάξης, υπάρχει και η διάλυση της μεσαίας, η προλεταριοποίηση της μεσαίας – μικροαστικής τάξης. Το κεϋνσιανό μοντέλο και το κράτος πρόνοιας αντικαθίσταται με έναν άγριο καπιταλισμό και με ένα κράτος χωροφύλακα. Π.χ. Πόσο τυχαία είναι η δωρεά 200.00 ευρώ από τον μεγαλό-εφοπλιστή Νίκο Πατέρα για την επισκευή των μοτοσικλετών ΔΙΑΣ και ΔΕΛΤΑ, τον Μάρτιο;

 Ένα νέο δεδομένο είναι οι μετανάστες και οι πρόσφυγες. Το καθεστώς τούς εμπαίζει ανάμεσα στο καθεστώς, νομιμοποίηση, ημι-νομιμοποίησης και παρανομίας. Κάνουν τις πιο δύσκολες εργασίες και συνήθως παίρνουν τις χαμηλότερες αποδοχές. Παράλληλα, προκειμένου να διασπαστεί η ενότητα της εργατικής τάξης και των χαμηλών οικονομικών στρωμάτων, παρουσιάζονται ως υπεύθυνοι για την ανεργία και ως παράγοντας μόλυνσης της καθαρότητας, της κατά φαντασία φυλετικά καθαρής ελληνικής φυλής. Το επόμενο βήμα των εθνικιστών, δεν μπορεί να είναι άλλο, από το να σπάνε τις απεργίες και να τραμπουκίζουν διαδηλωτές. Άλλωστε η θεωρία του εθνικισμού, υποστηρίζει το συνεργατικό / συντεχνιακό κράτος ή με άλλα λόγια την υποταγή των εργαζόμενων στα μεγάλα αφεντικά – ιδιοκτήτες και το ολοκληρωτικό κράτος ως διαμεσολαβητή. Στον μεσοπόλεμο η τότε πλουτοκρατία κατέφυγε στις φασιστικές ορδές για να ανακόψει τα εργατικά κινήματα. Ο ρατσισμός και ο εθνικισμός, εξυπηρετεί τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας.

 Ο καθεστωτικός συνδικαλισμός είναι ανεπαρκής στο να δώσει απαντήσεις δράσης και οργάνωσης στις νέες συνθήκες που διαμορφώνονται. Οι καρεκλοκένταυροι εργατοπατέρες περιορίζουν την δράση σε συμφωνημένες απεργίες και φραστικές διαμαρτυρίες. Το ΠΑΜΕ είναι πιο δυναμικό μεν, αλλά είναι δεμένο στο «άρμα» του ΚΚΕ, που πέρα από την εξυπηρέτηση των κομματικών μικροσυμφερόντων έχει υπογράψει τον ιστορικό συμβιβασμό με το αστικό καθεστώς. Συμφωνία την οποία τηρεί με παροιμιώδη συνέπεια. Κοινή συνιστώσα ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ και ΠΑΜΕ είναι η οριοθέτηση των αγώνων στα πλαίσια της νομιμότητας και η στρατηγική προσανατολισμένη στα κομματικά συμφέροντα.

 Σε αντίθεση με τον έντονο ταξικό πόλεμο από το 1974 έως τα μέσα τις δεκαετίας του ΄80, ακολούθησε μία κατάσταση ύφεσης του εργατικού κινήματος. Η διάσπαση και η αφομοίωση των συνδικάτων από το ΠΑΣΟΚ, το βόλεμα στον δημόσιο τομέα, η πλασματική οικονομία ευμάρεια – φούσκα ανάπτυξης, η μετακίνηση βιοτεχνιών και εργοστασίων σε άλλες χώρες με φθηνότερα μεροκάματα και η μικρο-αστικοποίηση αποτέλεσαν βασικά χαρακτηριστικά. Σήμερα, μπροστά στην φτωχο-ποίηση όλο και μεγαλύτερων κοινωνικών στρωμάτων και την κρίση του κεφαλαίου, ανοίγει ξανά ο ασκός τους ταξικού πολέμου και η επαναστατική προοπτική.

 Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα έχει αρχίσει να αναπτύσσεται ο αυτόνομος συνδικαλισμός. Σωματεία βάσης που λειτουργούν αμεσο-δημοκρατικά και έχουν ως στόχευση αυτόν καθ’ αυτόν τον εργατικό αγώνα και όχι μικρο-κομματικά συμφέροντα. Πολλά από αυτά έχουν αναπτύξει μία αξιόλογη δράση, η οποία επεκτείνεται και σε άρθρωση ενός πιο συνολικού πολιτικού λόγου. Λόγος που δεν περιορίζεται μόνο στα συντεχνιακά ζητήματα αλλά στις γενικότερες συνθήκες που βιώνουμε, όπως και στις προοπτικές χειραφέτησης. Επίσης έχουν γίνει και εργατικοί αγώνες έξω από τον καθεστωτικό συνδικαλισμό (Banquet, BarΘelonika). Παράλληλα υπάρχουν και επιχειρήσεις που λειτουργούν ως κολεκτίβες. Όλα αυτά ξεκομμένα δεν έχουν να προσφέρουν κάτι ιδιαίτερο, όμως όλα μαζί αποτελούν μια πρώτη βάση για το τι μπορεί να δημιουργηθεί στο μέλλον.

 Στην πόλη της Καβάλας, αν και με μετριοπαθή χαρακτηριστικά έχουν αρχίσει να εμφανίζονται τα πρώτα δείγματα της ταξικής πάλης. Οι αγώνες των απολυμένων στο Δελφίνι και στα Bodyline, η πορεία ενάντια στην ανεργία, η απεργία πείνας άνεργου ζευγαριού καβαλιωτών, οι απεργίες –πορείες (που σε μία από αυτές υπήρξε και η προκλητική βιντεοσκόπηση μέσα από το αστυνομικό τμήμα, για την οποία βγήκε υπουργικό πόρισμα ότι δεν έγινε παρότι υπάρχει φωτογραφικό υλικό που αποδεικνύει την αστυνομική αυθαιρεσία!!!), η αντιρατσιστική πορεία και οι κινήσεις αλληλεγγύης στους απεργούς πείνας μετανάστες – εργαζόμενους της Υπατίας – Νομικής.

 Μία συνειδητή επαναστατική στρατηγική δεν μπορεί να είναι προσανατολισμένη μόνο σε ένα κίνημα διαμαρτυρίας, ειρηνικής ή ακόμη και βίαιης, ούτε μόνο σε συντεχνιακές διεκδικήσεις ή μικρο-πολιτικές επιδιώξεις. Πολύ βαθύτερα, όχι μόνο πρέπει να αναλύει το υπάρχον σύστημα, αλλά να δημιουργεί και τις βάσεις και τις οργανωτικές δομές για την ανατροπή, την επανάσταση και το πέρασμα σε μια άλλη κοινωνία. Η οικονομία και η εργασία, αποτελούν αν όχι τις πιο σημαντικές, σίγουρα κάποιες από τις πιο σημαντικές συνιστώσες για αυτό το επαναστατικό πέρασμα.

 Η καλλιέργεια επαναστατικής συνείδησης και κουλτούρας, η αυτό-οργάνωση στους χώρους εργασίας, η εργατική διεκδίκηση από αυτόνομα συνδικάτα με ταξική συνείδηση, οι άγριες απεργίες, οι απεργίες αλληλεγγύης και η γενικότερη ταξική αλληλεγγύη, οι καταλήψεις χώρων εργασίας από τους εργαζόμενους, η δημιουργία κολεκτίβων και κολεκτιβοποίηση κατειλημμένων χώρων εργασίας, αποτελούν κάποια από τα πρώτα βήματα. Τα πρώτα βήματα προς την απαλλοτρίωση όλων των οικονομικών μονάδων και την αμεσο-δημοκρατική κολεκτιβοποίηση. Τα πρώτα βήματα σε μία μετάβαση σε νέες δομές σε όλα τα φάσματα της κοινωνικής ζωής. Τα πρώτα βήματα για την διεθνή επανάσταση των νέο-πτωχων και την δημιουργία ανθρώπινων συνθηκών διαβίωσης.

[vimeo http://www.vimeo.com/22864947 w=400&h=300]

http://vimeo.com/22864947

Αναδημόσιευση από https://anarxikoikavalas.squat.gr

σύντομο εργασιακό λινκ: https://asylo.squat.gr/?p=1301

13η μέρα απεργίας πείνας στην Καβάλα…

Την Παρασκευή 11 Μαρτίου 2011, ο Λάζαρος Παπαδόπουλος (60 ετών) και η Φρειδερίκη Τόκα (40 ετών) ξεκίνησαν απεργία πείνας στην κεντρική πλατεία της Καβάλας με αίτημα την εύρεση εργασίας μιας και είναι χρόνια άνεργοι και αδυνατούν να ανταπεξέλθουν και να καλύψουν ακόμα και στοιχειώδεις ανάγκες.

Την πρώτη μέρα της απεργίας κιόλας προφανώς μετά από κάποια καταγγελία ή ενημέρωση ενεργοποιήθηκε ο κρατικός κατασταλτικός μηχανισμός (Εισαγγελία Καβάλας, Ελληνική Αστυνομία και Δημοτική Αστυνομία). Το αποτέλεσμα ήταν να συλληφθούν και οι 2 απεργοί πείνας, να οδηγηθούν στο αστυνομικό τμήμα όπου φωτογραφήθηκαν και λήφθηκαν δακτυλικά αποτυπώματα και σχηματίστηκε δικογραφία εναντίον τους με την κατηγορία ότι έστησαν σκηνή σε κοινόχρηστο χώρο -βλ. άρθρο 10 παράγραφος 2 του Ν. 392/1976. "Απαγορεύεται η εγκατάσταση σκηνών ή στάθμευση τροχόσπιτων σε αρχαιολογικούς χώρους, αιγιαλούς, παραλίες, παρυφές δημόσιων δασών, και εν γένει κοινόχρηστους χώρους, καθώς και η φιλοξενία πέραν του ενός τροχόσπιτου από καταστηματάρχες ή ιδιώτες.   Οι παραβάτες τιμωρούνται με φυλάκιση μέχρι τρεις (3) μήνες ή με χρηματική ποινή ή και με τις δύο ποινές, εφόσον δεν προβλέπεται βαρύτερη ποινή από άλλη διάταξη, διατασσόμενης συγχρόντως υπό του δικαστηρίου της βίαιης αποβολής τους.

Η σκηνή κατασχέθηκε και οι απεργοί θα βρεθούν ενώπιον της Δικαιοσύνης σε τακτική δικάσιμο.

Λίγες μέρες αργότερα κάποιος τρίτος έφερε κάποια σκηνή την οποία έστησαν άγνωστα στο ζευγάρι άτομα.  Δύο μέρες μετά ο Λάζαρος Παπαδόπουλος και ενώ η γυναίκα του είναι στο Νοσοκομείο της πόλης για εξετάσεις, συλλαμβάνεται άλλη μια φορά και αυτή τη φορά ενεργοποιείται και η αυτόφωρος διαδικασία. Η δίκη ήταν να διεξαχθεί εχτές Τετάρτη στο Μονομελές της Καβάλας, ωστόσο λόγω της αποχής των δικηγόρων πήρε αναβολή για τις 17 Νοεμβρίου. Το αδίκημα για το οποίο κατηγορείται είναι πάλι το στήσιμο σκηνής σε κοινόχρηστο χώρο. Μέσα στο κόλπο και η δημοτική αστυνομία και τις δύο φορές να μαζεύει το αντίσκηνο. Κατά πόσο αποτελεί αντίσκηνο κάτι που δεν είναι καρφωμένο στο έδαφος είναι άλλο θέμα.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι κατασταλτικοί μηχανισμοί εξαντλούν την αυστηρότητά τους στους αδύναμους και τους διαμαρτυρόμενους. Η εικόνα μιας απεργίας πείνας στο κέντρο μιας επαρχιακής πόλης είναι θέαμα που μπορεί να δώσει ιδέα σε πολλούς και αυτό πρέπει σε περιόδους κρίσης να αποφευχθεί. Μπορεί να γίνονται καταπατήσεις δημόσιων εκτάσεων τεραστίων διαστάσεων ωστόσο οι μηχανισμοί στην πόλη κινητοποιούνται άμεσα όταν πρόκειται για ένα αντίσκηνο που καλύπτει μια επιφάνει 3-4 τετραγωνικά μέτρα.

Ασχέτως το ποιοι και γιατί κάνουν την απεργία πείνας η αντιμετώπιση αυτών ως κοινών εγκληματιών δεν είναι τυχαία και λέει πολλά για τους καιρούς που διάγουμε. Καιρούς όχι μόνο οικονομικής και κοινωνικής κρίσης αλλά και μέγιστης υποκρισίας.

Τα υπόλοιπα θα τα πουν οι ίδιοι οι απεργοί.

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=d0SgI45dZcc]

13η μέρα απεργίας πείνας στην Καβάλα…

Μνημόνιο ΙΙ: η τρόικα αντεπιτίθεται…

Κάθε σοβαρή και μεγαλοπρεπής υπερπαραγωγή που σέβεται τον εαυτό της επιβάλλεται να έχει και ένα σήκουελ… το νο 1 δεν είναι ποτέ αρκετό, για αυτό και το φιλοθεάμον κοινό κραυγάζει “έ έ έρχεται…” με προσμονή και αγωνία για το Μνημόνιο νο ΙΙ…

Το παρόν κείμενο αφιερούται εξαιρετικά στους πασοκοχτυπημένους, στα απανταχού πασοκοτρόλ και σε όλους τους νεοφιλελεύθερους οπαδούς για την αφέλεια στην οποία είναι βουτηγμένοι… μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι αλλά ουχί τω οινοπνεύματι… Continue reading Μνημόνιο ΙΙ: η τρόικα αντεπιτίθεται…

Richard D. Wolff: H αναβίωση του Κεϋνσιανισμού, μία Μαρξιανή* κριτική, διάλεξη στην ΑΣΟΕΕ, 27/5/2010

Πριν μπω στο περιεχόμενο της διάλεξης-ομιλίας του καθηγητή Wolff θέλω να αναφέρω ότι αιτία για αυτήν την ανάρτηση δεν υπήρξε μόνο το περιεχόμενο της εισήγησής του αλλά περισσότερο ο τρόπος και το ύφος του. Αποτελεί παράδειγμα μίμησης πανεπιστημιακού καθηγητή, κρίνοντας από τον τρόπο της παρουσίασης που μας έκανε. Ο λόγος του λιτός, μεστός και άμεσα κατανοητός ακόμα και από κάποιον που δεν ξέρει ούτε τόσο καλά αγγλικά αλλά και ούτε έχει σχέση με τα οικονομικά. Το ύφος του χιουμοριστικό, δεικτικό και αρκούντως σαρκαστικό ειδικώς για τα κακώς κείμενα της χώρας του. Μου προξένησε εντύπωση το ότι η διάλεξή του κράτησε μια ώρα άλλα έμεινε άλλη μία ώρα και παραπάνω στο τέλος προκειμένου να απαντάει σε ερωτήσεις. Αν και μια διάλεξη δεν είναι αρκετή για να κρίνει κανείς, ωστόσο μπορώ να πω ότι αν υπήρχαν αρκετοί έλληνες καθηγητές με τόση χαρισματικότητα στο λόγο, το ελληνικό πανεπιστήμιο θα ήταν σε καλύτερη μοίρα. Continue reading Richard D. Wolff: H αναβίωση του Κεϋνσιανισμού, μία Μαρξιανή* κριτική, διάλεξη στην ΑΣΟΕΕ, 27/5/2010

Το μνημόνιο της ντροπής ή αυτό που θα μνημονεύεται για πολλά χρόνια…

του πάντα Σαλεμένου Χωρίς Σύνορα σχολιαστή j4nus

Αυτές τις μέρες καλώς ή κακώς ασχολούμαστε όλοι με τους νεκρούς –δε γράφω νούμερο για ευνόητους λόγους- που έφυγαν, ώρα να ασχοληθούμε με αυτούς που θάρθουν…

Τα παρακάτω άχαρα κείμενα είναι από τα παραρτήματα του σχέδιου νόμου για το μηχανισμό στήριξης, το παράρτημα τρία είναι το μνημόνιο οικονομικής και χρηματοπιστωτικής πολιτικής και το παράρτημα 4, Ελλάδα: Μνημόνιο Συνεννόησης στις ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

Πολιτικές για τον χρηματοπιστωτικό τομέα

15. Παρά την παρούσα ισχυρή φερεγγυότητα των ελληνικών τραπεζών, το ελληνικό τραπεζικό σύστημα αντιμετωπίζει προκλήσεις. Η κεφαλαιακή βάση του συστήματος ενισχύθηκε σημαντικά το 2009, αυξανόμενη από 24 δις ευρώ σε 33 δις ευρώ, συμπεριλαμβανομένων κεφαλαιακών ενισχύσεων από το κράτος ύψους 3,8 δις ευρώ, κεφαλαιακών ενισχύσεων από τους μετόχους και παρακρατηθέντα κέρδη. Όλες οι τράπεζες ικανοποιούν το όριο κεφαλαιακής επάρκειας του 8% και η μέση κεφαλαιακή επάρκεια του συστήματος αυξήθηκε σε 11,7% στο τέλος του 2009. Παρόλα αυτά η δημοσιονομική κρίση και η αποδυνάμωση του οικονομικού περιβάλλοντος οδήγησαν σε αναστροφή του ρυθμού πιστωτικής επέκτασης και σε αύξηση των μη εξυπηρετούμενων δανείων, τα οποία έφτασαν το 7,7% στο τέλος του 2009, ενώ η κερδοφορία μειώθηκε και μπορεί για φέτος να γίνει αρνητική.

Η κυβέρνηση και η Τράπεζα της Ελλάδος θέτουν επίσης σε εφαρμογή ένα νέο δίκτυ ασφαλείας με στόχο τη διασφάλιση ενός υγιούς επιπέδου κεφαλαίου για τις τράπεζες και κατά συνέπεια τη βελτίωση των συνθηκών ώστε να στηριχθεί η πραγματική οικονομία. Προβλέποντας ότι οι τράπεζες μπορεί να υποστούν περαιτέρω δυσμενείς επιπτώσεις στην κερδοφορία τους, γεγονός που μπορεί να επηρεάσει την κεφαλαιακή τους θέση, η κυβέρνηση θα θεσπίσει (μέχρι τις 30 Ιουνίου 2010, ως σημείο αναφοράς) μέσω συγκεκριμένης νομοθεσίας και μετά από διαβούλευση με το ΔΝΤ, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την ΕΚΤ, ένα πλήρως ανεξάρτητο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ). Οι υπεύθυνοι για τις αποφάσεις του ΤΧΣ θα είναι ανεξάρτητα άτομα με αναγνωρισμένο κύρος στα χρηματοπιστωτικά θέματα, οι οποίοι θα διορίζονται από την κυβέρνηση και το Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος (ο οποίος θα έχει την ευθύνη των περισσοτέρων διορισμών).

Ο πρωταρχικός σκοπός του ΤΧΣ είναι η διαφύλαξη της φερεγγυότητας του χρηματοπιστωτικού τομέα και κατά συνέπεια της δυνατότητάς του να στηρίξει την ελληνική οικονομία, παρέχοντας κεφάλαιο στις τράπεζες εφόσον χρειαστεί.


 

Παράρτημα 2 – Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας

Το Ταμείο θα ιδρυθεί με ειδική ελληνική νομοθεσία.

– Προβλέπεται αρχική επταετής διάρκεια. Μετά το τέλος αυτής της περιόδου η κυριότητα του Ταμείου περνά στο Ελληνικό Δημόσιο, μέχρι το ύψος της συμμετοχής του στο μετοχικό κεφάλαιο του Ταμείου.

Το Ταμείο θα χρηματοδοτείται με ποσό 10 δις ευρώ από την ελληνική κυβέρνηση από πηγές προερχόμενες από το κοινό πρόγραμμα ΕΕ/ΔΝΤ. Αυτό σημαίνει ότι ο κίνδυνος ζημιών αναλαμβάνεται πλήρως από την ελληνική κυβέρνηση ως κύριος μέτοχος του Ταμείου. Η αγορά των προνομιούχων μετοχών του Ταμείου θα γίνει τοις μετρητοίς.

 

Στήριξη των τραπέζων και πάλι γιατί αυτές είναι οι κολόνες του συστήματος… αυτές και η κερδοφορία τους…

 

ΑΣΦΑΛΗΣΤΡΙΚΟ

Τα υπάρχοντα ασφαλιστικά ταμεία θα συγχωνευθούν σε τρία. Η μεταρρύθμιση θα εισάγει ένα νέο σύστημα το οποίο θα βασίζεται στην ενίσχυση της σύνδεσης μεταξύ εισφορών και παροχών, με ενιαίους κανόνες που θα ισχύουν κατ’ αναλογία σε όλους τους σημερινούς και μελλοντικούς εργαζόμενους. Η κανονική ηλικία συνταξιοδότησης θα οριστεί στα 65 έτη, αυξανόμενη παράλληλα με το προσδόκιμο ζωής. Οι παροχές θα πρέπει να τιμαριθμοποιούνται. Η μεταρρύθμιση επίσης θα περιορίσει την πρόωρη συνταξιοδότηση, ακόμα και για τους ασφαλισμένους προ του 1993, και θα περιορίσει τον κατάλογο των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων.

-Εισαγωγή ενός ενιαίου ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης στα 65 έτη, ακόμη και για τις γυναίκες στο δημόσιο τομέα (σταδιακά από την 1η Ιανουαρίου 2011), που θα ολοκληρωθεί ως τον Δεκέμβριο του 2013·

– Σταδιακή αύξηση της ελάχιστης ανταποδοτικής περιόδου για συνταξιοδότηση με πλήρη σύνταξη από 37 σε 40 έτη ως το 2015·

– Τροποποίηση του τύπου απονομής σύνταξης στο ανταποδοτικό σχήμα για την ενίσχυση της σχέσης μεταξύ των εισφορών που καταβάλλονται και των παροχών που λαμβάνονται, με το ποσοστό συσσώρευσης να περιορίζεται σε ένα μέσο ετήσιο ρυθμό της τάξης του 1,2%, και οι συντάξεις να τιμαριθμοποιούνται·

– Εισαγωγή ενός αυτόματου μηχανισμού προσαρμογής όπου, κάθε τρία χρόνια αρχίζοντας το 2020, θα αυξάνει τις (ελάχιστες και νομοθετημένες) ηλικίες συνταξιοδότησης ανάλογα με την αύξηση του προσδόκιμου ζωής κατά τη συνταξιοδότηση·

Επέκταση για τον υπολογισμό των συντάξιμων αποδοχών από τα τελευταία πέντε έτη στο σύνολο του εργασιακού βίου (διατηρώντας τα κεκτημένα δικαιώματα

Εννοείται ότι η επέκταση από τα 5 τελευταία έτη στο σύνολο του εργασιακού βίου για τον υπολογισμό της σύνταξης σημαίνει κι άλλη μείωση της σύνταξης. Η πρώτη μείωση έγινε όταν πήγαμε από τα 5 καλύτερα στα πέντε τελευταία… αλλά το ΠαΣοΚ λέει «Ελληνα, συνταξιούχε μπορείς και πιο χαμηλά, πιο χαμηλά, πιο χαμηλά»

Το πρόγραμμα θα παρακολουθείται στενά και εφόσον χρειαστεί, θα λαμβάνονται μέτρα. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει κινδύνους που προέρχονται από χαμηλότερα έσοδα, υψηλότερες κοινωνικές μεταβιβάσεις, περαιτέρω αρνητικές αναθεωρήσεις για το ρυθμό ανάπτυξης, πρόσθετα δημοσιονομικά βάρη από το δημόσιο και το χρηματοπιστωτικό τομέα, καθώς και υψηλότερες δαπάνες τόκων.

Θα λαμβάνονται μέτρα…το πιάσατε το υπονοούμενο έτσι μεγάλοι, μεγάλοι;

ΑΠΟΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ώρα μηδέν

Διαχείριση και αποκρατικοποίηση κρατικών επιχειρήσεων. Οι κρατικές επιχειρήσεις πρέπει να υπόκεινται σε μεγαλύτερη διαφάνεια με στόχο την αύξηση της αποδοτικότητά τους και τη μείωση των ζημιών τους. Ως πρώτο βήμα, οι οικονομικές καταστάσεις για το 2009 των δέκα κρατικών επιχειρήσεων με τις μεγαλύτερες ζημιές, αφού ελεγχθούν από ορκωτούς λογιστές, θα δημοσιευθούν στο διαδίκτυο.

Θα δημοσιευτούν οι ζημιογόνες στο διαδίκτυο, αλλά όχι τα ονόματα αυτών που τις κατέστησαν ζημιογόνες ή οι πολιτικές τους…

 

Για την ενίσχυση των θεσμών της αγοράς εργασίας:

Η Κυβέρνηση θα ξεκινήσει συζητήσεις με τους κοινωνικούς εταίρους, προκειμένου να αναθεωρήσει το πλαίσιο διαπραγματεύσεων των μισθών στον ιδιωτικό τομέα και των συμβάσεων.

Οι άνθρωποι δεν αστειεύονται, ήρθαν για να τα σαρώσουν όλα… αλλά ξέχασα, πρέπει να υπάρχει το αίσθημα της αδικίας σε όλους… κόβουμε από τους «κηφήνες» του δημοσίου… πρέπει να κόψουμε και από τον σκληρά εργαζόμενο ιδιωτικό υπάλληλο… γιατί ΠαΣοΚ σημαίνει ισότητα στην Αδικία πάνω από όλα… κανείς πιο ίσος…

 

Ενδυνάμωση των θεσμών της αγοράς εργασίας σημαίνει αποδύναμωση των Εργαζομένων μαζικά…

Σε συνέχεια διαλόγου με κοινωνικούς εταίρους, η Κυβέρνηση θα προτείνει και το Κοινοβούλιο θα υιοθετήσει νομοθεσία για την μεταρρύθμιση του πλαισίου μισθολογικώνδιαπραγματεύσεων στον ιδιωτικό τομέα, που θα προβλέπουν τη μείωση της αμοιβής τηςυπερωριακής εργασίας και τη μεγαλύτερη ευελιξία στη διαχείριση του χρόνου εργασίας.

Θα επιτρέψει σε τοπικά σύμφωνα να θέτουν τις μισθολογικές αυξήσεις χαμηλότερα από τις κλαδικές συμφωνίες και να εισάγουν αμοιβές που θα συνδέονται με την παραγωγικότητα σε επίπεδο επιχείρησης.

Σε συνέχεια διαλόγου με κοινωνικούς εταίρους, η κυβέρνηση θα υιοθετήσει νομοθεσία για τους κατώτατους μισθούς με εισαγωγή μισθών κάτω από τον κατώτατο μισθό (subminima) για ευάλωτες ομάδες, όπως οι νέοι και οι μακροχρόνια άνεργοι και θα εφαρμόσει μέτρα που θα εγγυώνται ότι οι τρέχοντες κατώτατοι μισθοί θα παραμείνουν σταθεροί σε ονομαστικούς όρους για τρία χρόνια.

Η κυβέρνηση θα αλλάξει την νομοθεσία για την προστασία της εργασίας παρατείνοντας την περίοδο μαθητείας για νέες θέσεις εργασίας στο ένα έτος, μειώνοντας το συνολικό επίπεδο αποζημίωσης σε περίπτωση απόλυσης και διασφαλίζοντας ότι το καθεστώς αποζημίωσης θα είναι το ίδιο για ειδικευμένους και ανειδίκευτους εργάτες, αυξάνοντας το ελάχιστο όριο ενεργοποίησης των κανόνων μαζικών απολύσεων ειδικά για μεγάλεςεπιχειρήσεις και διευκολύνοντας τη χρήση συμβάσεων προσωρινής εργασίας και ημιαπασχόλησης.

Έχει κι άλλα πολλά… τα χειρότερα έπονται… έκανα ένα ποτ πουρί. Το σύνθημα που μάλλον είχαν στο μυαλό τους προεκλογικά οι του ΓΑΠ ήταν «εμείς μπορούμε χειρότερα» και το κάνουν πράξη…

 

http://www.mnec.gr/export/sites/mnec/el/nomothesia/nomosxedia/Documents/2010_05_04_SxedioNomou.pdf

 

http://www.mnec.gr/export/sites/mnec/el/nomothesia/nomosxedia/Documents/2010_05_04_Eisigitiki.pdf

 

http://www.mnec.gr/export/sites/mnec/el/nomothesia/nomosxedia/Documents/2010_05_04_Parartima1.pdf

 

http://www.mnec.gr/export/sites/mnec/el/nomothesia/nomosxedia/Documents/2010_05_04_Parartima2.pdf

 

http://www.mnec.gr/export/sites/mnec/el/nomothesia/nomosxedia/Documents/2010_05_04_Parartima3.pdf

 

http://www.mnec.gr/export/sites/mnec/el/nomothesia/nomosxedia/Documents/2010_05_04_Parartima4.pdf

 

 

 

Short Link: https://asylo.squat.gr/?p=1166