Κείμενο που δημοσιεύτηκε για τα γεγονότα στις 30/1/2011 από τους Αναρχικούς – Αντιεξουσιαστές Καβάλας.

Σύντομο αντιφασιστικό λινκ: http://wp.me/pPn6Y-5Z7

«Και βγήκε για σεργιάνι το χαφιεδοτσουρμό, αυτοί που αποτελούν τον εθνικό κορμό»… Ίσως αυτοί οι στίχοι από το γνωστό τραγούδι να περιγράφουν με τον πιο γλαφυρό τρόπο την φιέστα που κάθε χρόνο οργανώνεται από νέο-φασιστικές οργανώσεις με αφορμή το θερμό επεισόδιο στα Ίμια και την πτώση ελικοπτέρου της πολεμικής αεροπορίας και τον τραγικό θάνατο – εργατικό ατύχημα 3 εργαζομένων. Ο «εορτασμός» ξεκίνησε πριν μερικά χρόνια από σύμπραξη της χιτλερικής – νεοναζιστικής οργάνωσης «Χρυσή Αυγή» και της χουντικής – παρακρατικής εφημερίδας «Ο Στόχος», η οποία απηύθυνε την Κυριακή (30/1) και χαιρετισμό, με το όνομα «Επιτροπή Εθνικής Μνήμης». Όσο για την συνεργασία των ντόπιων φασιστών με τους νέο-ναζί της «Χ.Α.», την οποία προσπαθούν κουτοπόνηρα να αποκρύψουν, υπάρχει φωτογραφία από την πορεία στην Κομοτηνή (19/12/2010) που έκαναν παρέα, φιέστα που δεν είχε άλλο στόχο από το να συσπειρώσει τον νέο-φασιστικό χώρο.

Στην πόλη της Καβάλας, είναι η πρώτη φορά, που επιχειρήθηκε να οργανωθεί ανάλογη φιέστα, γεγονός που δεν μπορούσε περάσει αναπάντητο. Πόσο μάλιστα στην συγκεκριμένη χρονική περίοδο, όπου οι νέο-φασιστικές οργανώσεις επιχειρούν να ξανασηκώσουν κεφάλι. Μέσα σε λίγες ώρες έγινε αντι-φασιστική διαδήλωση που προσέγγισε τον χώρο. Απέναντι στάθηκαν αρχικά μία διμοιρία των ΜΑΤ και μετά και μία δεύτερη μαζί με κλούβα, γεγονός που έδωσε θάρρος στους «πατριώτες». Στο τέλος της φιέστας, οι «πατριώτες» σε μια κίνηση «μεγαλειώδους ηρωισμού», επιτέθηκαν με τις πλάτες των ΜΑΤ!. Δίπλα στα δακρυγόνα και τα γκλομπ των ΜΑΤ (του επίσημου κράτους), βρέθηκαν τα παραλαϊζερ (σπρέι paralyzer για ακινητοποίηση) και τα πτυσσόμενα (μεταλλικό γκλομπ που ανοίγει) των παρακρατικών (κάποιοι από τους οποίους είναι γνωστοί μπράβοι της νύχτας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται…). Στην συνέχεια οι 2 σύντροφοι που συνελήφθησαν και ακινητοποιήθηκαν, χτυπήθηκαν από τους παρακρατικούς «συνειδητοποιημένους πατριώτες» υπό την ανοχή της αστυνομίας. Το «high-light» της συμπλοκής ήταν η στιγμή που ένας από τους μπράβους, ο οποίος ξεκίνησε και την συμπλοκή, χτύπησε από λάθος με γκλομπ τον αστυνομικό διευθυντή και ο τελευταίος του απάντησε «εμένα χτυπάς;» για να λάβει άμεσα την απάντηση «συγνώμη» και να δώσουνε τα χέρια και να συνεχίσουνε το έργο τους, παρότι ο αστυνομικός είχε διπλώσει από το κτύπημα στα πλευρά! Παρόλη την διπλή πίεση κράτους – παρακράτους, η πορεία δεν έσπασε και στάθηκε με αξιοπρέπεια στο δρόμο, δείχνοντας ότι η τρομοκρατία δεν είναι ικανή να λυγίσει όσους έχουν επιλέξει να αντισταθούν.

Εικόνες όμοιες με αυτές είδαμε σε ανάλογες πορείες στην Αθήνα, όπου ανάμεσα από τις διμοιρίες των ΜΑΤ έγιναν εφορμήσεις και επιθέσεις παρακρατικών «πατριωτών» με μαχαίρια και μολότοφ σε αντιφασιστικές διαδηλώσεις. Προφανώς δεν τα γράφουμε αυτά για να ζητήσουμε να γίνουν συλλήψεις, αλλά για να βγει προς τα έξω η συνεργασία κράτους – παρακράτους. Πρόσφατα είδαμε και την προκλητική βιντεοσκόπηση της ειρηνικής απεργιακής πορείας στην πόλη μας μέσα από το κτήριο της αστυνομικής διεύθυνσης, νέα δεδομένα δίπλα στην μπότα της κατοχής από τους τοκογλύφους του ΔΝΤ. Κάθε κατοχή χρειάζεται και τους γερμανοτσολιάδες της, μασκαρεμένους ως «πατριώτες», για να χτυπήσουν στο μέλλον τις απεργίες και τα κινήματα που θα προκύψουν.

Όλες αυτές οι κινήσεις, δείχνουν ότι η παγκόσμια Εξουσία είναι στριμωγμένη και με την πλάτη στον τοίχο και ξεθάβει από το χρονοντούλαπο της ιστορίας τις πεπαλαιωμένες μεθόδους καταστολής των κοινωνιών. Μετά το φοιτητικό κίνημα της Αγγλίας, ακολούθησαν οι τρέχουσες εξεγέρσεις σε Τυνησία και Αίγυπτο. Ενώ εδώ στην Ελλάδα συνεχίζονται διάφοροι αγώνες, όπως των κάτοικων της Κερατέας, ενάντια στα διόδια, στο ΔΝΤ και οι προσπάθειες των εργαζομένων για αυτοδιαχείριση.

Ο εθνικισμός, ως κοσμοθεωρία προβάλλει ένα ομοιογενές έθνος, με μία «αριστοκρατία», πάνω απ’ το κεφάλι του. Δεν έχουμε κοινά με έλληνες όπως ο Κορκονέας, ο Γιωργάκης, ο Κόκαλης, ο Βγενόπουλος, ο Μπόμπολας, ο Καρατζαφέρης κτλ… Είμαστε όμως μια γροθιά με με τους εργαζόμενους, τους απολυμένους, τους νεό-πτωχους και όσους αγωνίζονται σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης ανεξαρτήτως καταγωγής. Άλλωστε εμείς έχουμε δείξει έμπρακτα την αλληλεγγύη και τη συμπαράστασή μας στους εργαζόμενους και τους απολυμένους συμπολίτες μας μέσα από τις πορείες, δράσεις και παρεμβάσεις στις οποίες συμμετέχουμε αδιάλειπτα τόσα χρόνια σε αντίθεση με τους “συνειδητοποιημένους πατριώτες” τους οποίους δεν έχουμε δει ποτέ σε κάποια απεργιακή συγκέντρωση ή πορεία. Αν και καταφέρονται κατά του Σιωνισμού και του κράτους του Ισραήλ, όταν εμείς κάναμε πορείες μαζί με άλλες συλλογικότητες κατά της επίθεσης του Ισραήλ στον ανθρωπιστικό στόλο της Ελευθερίας, αυτοί καθάριζαν τα αγάλματα των μασόνων στις Καμάρες. Το μόνο που προσφέρει ο εθνικισμός είναι να δηλητηριάζει τα μυαλά και τις ψυχές των ανθρώπων, να σπέρνει ρατσιστικό μίσος και διχόνοια και να οδηγεί σε εχθρότητα απέναντι στα άλλα έθνη. Άλλωστε και οι νεκροί των Ιμίων είναι θύματα του εθνικισμού και οι τελευταίοι που θα έπρεπε να μιλάνε είναι οι εθνικιστές-πατριώτες, όπως αυτοπροσδιορίζονται, που το μόνο που επιχειρούν είναι να καπηλεύονται τη μνήμη των νεκρών. Νεκροί όμως δεν υπήρχαν μόνο από την ελληνική πλευρά αλλά και από την τουρκική. Ο εθνικισμός, ελληνικός ή τουρκικός, και ο εξοπλιστικός ανταγωνισμός μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας συντηρούνται από αυτούς που έχουν συμφέρον να πουλάνε όπλα αλλά και που θέλουν τους γείτονες-λαούς διαιρεμένους για να εξυπηρετούν τα δικά τους γεωπολιτικά συμφέροντα στην περιοχή καλύτερα. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι η ελλάδα είναι 3η στην ευρωπαϊκή ένωση σε στρατιωτικές εξοπλιστικές δαπάνες και αυτή είναι μία από τις κύριες και βασικές αιτίες εξωτερικού δανεισμού της χώρας και της σημερινής της κατάντιας.

Αφού λοιπόν οι εθνικιστές-υπερπατριώτες απανταχού στην Ελλάδα κόπτονται για τους νεκρούς στρατιώτες, γιατί, άραγε, δεν έχουν διοργανώσει ποτέ εκδήλωση μνήμης και τιμής για τους στρατιώτες που σκοτώνονται κατά τη διάρκεια στρατιωτικών ασκήσεων ή για τους νεκρούς αυτόχειρες φαντάρους;

Απέναντι στον εθνικισμό, το νέο-φασισμό και το φυλετικό μίσος προτάσσουμε τη διεθνή αλληλεγγύη των λαών και τον κοινό αγώνα απέναντι στη σύγχρονη οικονομική δικτατορία που ζώνει όλη την ανθρωπότητα. Θεωρούμε χρέος μας να αντιτασσόμαστε σε εκδηλώσεις και ενέργειες φασιστικού τύπου, γιατί οι άνθρωποι αυτής της χώρας έχουν υποφέρει αρκετά στο παρελθόν από το φασισμό, εσωγενή και εξωγενή.

Κλείνοντας και θέλοντας να συμβάλουμε στην πολιτιστική αυτό-μόρφωση, αφιερώνουμε ένα ποίημα του τούρκου αριστερού επαναστάτη, Ναζίμ Χικμέτ, ο οποίος κυνηγήθηκε από τους τούρκους εθνικιστές, του αφαίρεσαν την ιθαγένεια και έκανε λόγο για τον κοινό αγώνα των λαών Ελλάδας και Τουρκίας:

«Και να, τι θέλω τώρα να σας πω

Μες στις Ινδίες μέσα στην πόλη της Καλκούτας,

φράξαν το δρόμο σ’ έναν άνθρωπο.

Αλυσοδέσαν έναν άνθρωπο κει που εβάδιζε.

Να το λοιπόν γιατί δεν καταδέχουμαι

να υψώσω το κεφάλι στ’ αστροφώτιστα διαστήματα.

Θα πείτε, τ’ άστρα είναι μακριά

κι η γη μας τόση δα μικρή.

Ε, το λοιπόν, ο,τι και να είναι τ’ άστρα,

εγώ τη γλώσσα μου τους βγάζω.

Για μένα, το λοιπόν, το πιο εκπληκτικό,

πιο επιβλητικό, πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο,

είναι ένας άνθρωπος που τον μποδίζουν να βαδίζει.

είναι ένας άνθρωπος που τον αλυσοδένουνε»

Και οι αλυσίδες που έχουν βάλει στην ανθρωπότητα εδώ και αιώνες, έχουν σκουριάσει και αρχίσει να σπάνε!

Και μερικές περαιτέρω διευκρινίσεις επειδή ορισμένοι “υπερευαίσθητοι και συνειδητοποιημένοι” πολίτες έχουν επιπλέον απορίες…

Καταρχήν να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα.

Τι είναι το Κράτος και τι εννοούν οι αναρχικοί. Κράτος είναι αρχαία ελληνική λέξη και σημαίνει Ισχύ-Δύναμη. Ισχύ και Δύναμη ποίου; Αν διαβάσεις Ηράκλειτο, περιγράφει την αρχαία δουλοκτητική κοινωνία στην οποία ζούσε: ”Πόλεμος πατήρ πάντων, άλλους ελεύθερους και άλλους δούλους εποίησε”. Εμφανίζεται στην ανθρωπότητα η διαίρεση σε ελεύθερους και δούλους, δηλαδή η ταξική κοινωνία, η οποία βασίζεται πάνω στην οργανωμένη βία-ισχύ-κράτος κάποιον πάνω σε κάποιους άλλους. Δηλαδή κράτος (οργανωμένη βία μίας μειοψηφίας) και ταξικός διαχωρισμός (διαίρεση σε αφέντες και δούλους), αποτελούν μία διαλεκτική ενότητα, είδη από την αρχαία δουλοκτητική κοινωνία.

Από την αρχαία δουλοκτητική κοινωνία περνάμε στη μεσαιωνική φεουδαρχική κοινωνία όπου ο διαχωρισμός (σε δούλους και ελεύθερους) συνεχίζει να υπάρχει με ρυθμιστή της βίας (κράτος) τους φεουδάρχες, τους αυτοκράτορες, βαρόνους κτλ. Υπάρχει η τάξη των δούλων που αποτελείται από χωρικούς – δουλοπάροικους και παράλληλα εμφανίζεται στις πόλεις η τάξη των αστών, που αποτελείται από εμπόρους και τεχνίτες. Καθώς η τάξη των αστών (κυρίως εμπόρων) δυναμώνει, εκθρονίζει τους αριστοκράτες με την βοήθεια των κατώτερων τάξεων (αρχικά στη Γαλλία) και περνάμε σε αυτό που έχουμε σήμερα ως αστικό-εθνικό κράτος. Εκεί εμφανίζεται εντονότερα και η ιδέα τους έθνους, η οποία τον μεσαίωνα ήταν αδιάφορη -π.χ. Στο Βυζάντιο δεν υπάρχει ελληνικό έθνος. Αρχικά η αστική τάξη λειτουργεί ριζοσπαστικά αναμορφώνοντας το κοινωνικό γίγνεσθαι, όμως παρά την δημοκρατία που έφερε, συνεχίζουν να υπάρχουν οι ταξικές ανισότητες, μάλιστα μεγάλα κομμάτια ζουν σε άθλιες συνθήκες.

Εκεί εμφανίζονται τα σοσιαλιστικά κινήματα. Οι 2 βασικές τάσεις είναι ο μαρξισμός και ο αναρχισμός. Ο Μαρξ υποστηρίζει την κατάληψη της πολιτικής εξουσίας από ένα εργατικό κόμμα, την δημιουργία ενός εργατικού κράτους – δικτατορία απέναντι στους αστούς και την σταδιακή μετάβαση στην αταξική κοινωνία – κομμουνισμό – αναρχία κτλ., με την απονέκρωση του κράτους από εργατικά συμβούλια. Οι αναρχικοί προειδοποίησαν ότι σοσιαλισμός χωρίς ελευθερία είναι βαρβαρότητα και ότι το κράτος – κόμμα θα οδηγήσει σε μία νέα τυραννία, θέση που επιβεβαιώθηκε από την μορφή των πάλαι ποτέ κρατών του ανατολικού μπλοκ. Οι αναρχικοί υποστηρίζουν την αυτό-οργάνωση της εργατικής τάξης αλλά και άλλων κοινωνικών κομματιών και την άμεση δημοκρατία (εξέλιξη της αρχαίας αθηναϊκής δημοκρατίας). Στην θέση του κράτους, την ομοσπονδία – ελεύθερη ένωση, των διάφορων τοπικών αμεσο-δημοκρατικών συμβουλίων. Στην θέση της ατομικής ιδιοκτησίας των προνομιούχων πάνω στα μέσα παραγωγής-μεταφορών (εργοστάσια, βιομηχανία, ΜΜΜ, κτλ), την συλλογική ιδιοκτησία και αυτό-διαχείριση από τους ίδιους τους εργαζομένους.

Αν και αυτά χρειάζονται παραπάνω ανάλυση, δίνουμε μία βασική εικόνα, των εννοιών κράτος, αναρχία κτλ. Αναρχία σημαίνει οικονομική και πολιτική αμοιβαιότητα, σχέση ισότητας και ελευθερίας, μέσα στην κοινωνία.

Προφανώς στις σημερινές συνθήκες (οικονομικές, πολιτικές) δεν μπορεί να ζήσει κάποιος στην καθημερινότητα του με έναν πλήρη αναρχικό τρόπο. Όμως μέσα σε αυτές τις συνθήκες είναι που γεννιέται η σύγκρουση και πάλη μεταξύ εξουσιαστικής/ταξικής και αναρχικής τάσης στην κοινωνία. Η αναρχία είναι αποτέλεσμα της εξέλιξης και προόδου του ανθρώπου. Τώρα που ο καπιταλισμός είναι σε κρίση, η ανάγκη για την επανάσταση γίνεται ακόμη εντονότερη, εάν δεν θέλουμε να βρεθούμε απέναντι σε μία αδιανόητη κατάσταση. Παρατηρούμε, ότι διάφορες αναρχικές απόψεις και πρακτικές υιοθετούνται από άλλα κομμάτια της κοινωνίας που δεν δηλώνουν αναρχικοί ή αντιεξουσιαστές, π.χ. η αυτοδιαχείριση (απολυμένοι της Απογευματινής) ή ακόμα και συγκρουσιακές τακτικές (Κερατέα, Δεκέμβρης ΄08). Ακόμη και η μεγάλη τεχνολογική επανάσταση της εποχή μας, το internet, λειτουργεί με έναν τρόπο που μοιάζει αναρχικός, αφού δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο κέντρο (κράτος) που να το ελέγχει. Υπάρχει το ανοικτό λογισμικό (linux κτλ) και τα free upload / download, ένας καθαρά αναρχοκομμουνιστικός τρόπος σχέσης. Παράλληλα τα blogs δίνουν την δυνατότητα σε οποιονδήποτε να προβάλει την άποψη του και να μεταδίδει ειδήσεις, χωρίς οικονομικό κόστος, αλλά και να διαβάζει των άλλων. Έτσι από την μονόπλευρη εξουσιαστική σχέση, πομπού-δέκτη, περνάμε σε μία αμφίδρομη αναρχική σχέση, όπου όλοι είναι πομποί και δέκτες. Η αναρχία και η επανάσταση προκύπτουν μέσα από την εξέλιξη και τις ανάγκες της κοινωνίας και ο ρόλος των αναρχικών είναι να λειαίνουν το έδαφος.

Ο ρατσισμός εξυπηρέτησε τα συμφέροντα των φεουδαρχών που χρειαζόντουσαν δωρεάν εργατικά χέρια. Αργότερα ο εθνικισμός εξυπηρέτησε τα συμφέροντα της αστικής τάξης, στο να ιδρύσει τα εθνικά κράτη – καπιταλισμό. Ο «ριζοσπαστικός» εθνικισμός ιστορικά αποτέλεσε τον τραμπούκο των πλουσίων. Ο Μουσολίνι πήρε την εξουσία, χάρη στην υποστήριξη των βιομηχάνων. Ο Χίτλερ που υποδύθηκε τον σοσιαλιστή, με το που πήρε την εξουσία (χάρη πάλι στην αστική τάξη), ξέχασε την σοσιαλιστική επανάσταση που είχε υποσχεθεί στο γερμανικό λαό. Αυτός ήταν και ο λόγος που η αριστερή πτέρυγα του ναζιστικού κόμματος (Έρνεστ Ρουμ, Στράσσερ) επιχείρησε να τον ανατρέψει και τελικά εξοντώθηκε. Ο Φράνκο και οι φαλαγγιστές στην Ισπανία, χτύπησαν με πραξικόπημα την αναρχική κοινωνική επανάσταση στην βόρεια Ισπανία, με όπλα και υποστήριξη των 2 προαναφερομένων. Η Ελλάδα έχει πικρές αναμνήσεις τόσο από την «Μεγάλη Ιδέα», όσο και από την δράση των τούρκων κεμαλικών εθνικιστών – φασιστών. Πικρές αναμνήσεις που συνεχίστηκαν και από την Γερμανο-Ιταλό-Βουλγαρική εθνικιστική – φασιστική κατοχή, με την συνεπικουρία των γερμανοτσολιάδων και ταγματασφαλιτών. Για να ολοκληρωθεί με τον εμφύλιο, που προκάλεσε ουσιαστικά ο Τσόρτσιλ. Τα εθνικιστικά καθεστώτα του Άξονα, βύθισαν την Ευρώπη στο σκοτάδι και στο αίμα… Στις μέρες μας οι καπιταλιστές ανακάλυψαν τον διεθνισμό, στην παγκοσμιοποιημένη εκδοχή του καπιταλισμού. Όμως απάντηση δεν είναι η οπισθοδρόμηση σε εθνικά μίση και συρράξεις, αλλά η διεθνής αλληλεγγύη και συνεργασία όλων των νεό-πτωχων του κόσμου στον διεθνή εχθρό (ΔΝΤ, Παγκόσμια Τράπεζα κτλ) που έχει επιβάλλει την ιδιότυπη δικτατορία του στους λαούς.

Το πρόβλημα δεν είναι η λατρεία του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, πολιτιστικοί σύλλογοι που ασχολούνται με την διάσωση της πολιτιστική παράδοσης ή το να αγαπά κάποιος τον τόπο που έτυχε να γεννηθεί. Το πρόβλημα είναι η εμφάνιση στο πολιτικό πεδίο νέο-φασιστικών οργανώσεων. Η Χρυσή Αυγή και ο Στόχος δρουν παρακρατικά. Για την πρώτη υπάρχει και η μαρτυρία του Χάρη Κουσουμβρή, πρώην πρωτοπαλίκαρου της Χ.Α. ότι στις 17/11/95 μαζί με άλλους χρυσαυγίτες ενίσχυσαν το έργο της αστυνομίας ως «αγανακτισμένοι πολίτες» – παρακρατικοί απέναντι στην κατάληψη του Πολυτεχνείου. Ο Ανδρουτσόπουλος, άλλο πρωτοπαλίκαρο της Χ.Α., καταδικάστηκε για ξυλοδαρμό αριστερών που είχαν πάει στα δικαστήρια για συμπαράσταση απεργών καθηγητών το 1998. Από την εποχή που ήταν υπουργός δημόσιας τάξης ο Βουλγαράκης ως σήμερα, υπάρχει μία αδιάκοπη συνεργασία αστυνομίας – παρακρατικών εθνικιστών, οι οποίοι χτυπάν καταλήψεις, αυτοδιαχεριζόμενους χώρους αλλά και συντρόφους. Είδαμε μέσα από διμοιρίες των ΜΑΤ την προηγούμενη και όχι μόνο χρονιά να βγαίνουν ανενόχλητα μαχαιροβγάλτες και εκσφενδονιστές μολότοφ. Χαρακτηριστικό όλων αυτών των δράσεων είναι ότι δεν στρέφονται απέναντι σε στόχους της εξουσίας, ακόμη και σιωνιστικούς, αλλά σε κινήματα και χώρους ανταγωνιστικά ως προς την εξουσία.

Η άνοδος του νεοφασισμού οφείλεται, επίσης, στην απουσία ουσιαστικής μεταναστευτική πολιτικής από τις κυβερνήσεις, ίσως και ηθελημένης. Η στάση της κυβέρνησης απέναντι σε χιλιάδες πρόσφυγες και οικονομικούς μετανάστες, που έχουν καταφθάσει στην χώρα μας, οι περισσότεροι με σκοπό να πάνε σε άλλες χώρες, είναι η εγκατάλειψη. Έτσι στο κέντρο της Αθήνας έχουν δημιουργηθεί γκέτο, με παραβατικά χαρακτηριστικά (μαστροπεία, διακίνηση πρέζας, κλοπές κτλ). Ενδεχομένως να τους συμφέρει για να πέσουν οι τιμές των ακινήτων και να τα αγοράσουν σε εξευτελιστικές τιμές και έπειτα να «καθαρίσουν» τις περιοχές. Αυτή την στιγμή η αστυνομία της κατοχικής κυβέρνηση του ΔΝΤ, ασχολείται με τους αντιεξουσιαστές και τα Εξάρχεια (μία περιοχή όπου κάποιος μπορεί να κυκλοφορεί άφοβα, αν εξαιρέσει τα ΜΑΤ). Και πώς να κάνει αλλιώς, αφού είναι αδιάφορη για τους πολίτες και χτυπάει αυτούς που απειλούν τα συμφέροντα και την παντοδυναμία της. Το πρόβλημα με τους μετανάστες θα είχε λυθεί, εάν π.χ. υπήρχε ένταξη των μεταναστών, εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας, εκπαίδευση και εργασία. Αλλά στην Εξουσία συμφέρει να υπάρχει ανεργία, αμάθεια και ανασφάλεια. Φαίνεται ότι είναι δουλεια της Επανάστασης να λύσει αυτές τις αντιφάσεις, τόσο για τους μετανάστες όσο και για τους ντόπιους.

Η Χρυσή Αυγή με πρόσφατη δήλωση της, επιβεβαίωσε ότι αυτή είναι πίσω από τις φιέστες για τα Ίμια. Είναι απορίας άξιο πως αυτοί που δηλώνουν πατριώτες, δεν επικεντρώνουν τα βέλη τους απέναντι στην μεγαλύτερη επίθεση που έχει δεχτεί η Ελλάδα, τις τελευταίες δεκαετίες – στην πραγματική κατοχή από το ΔΝΤ. Το θερμό επεισόδιο των Ιμίων είναι ένα τίποτα μπροστά στην «θερμή» κατοχή των διεθνών τοκογλύφων. Θα φανεί περίεργο αν σε περίπτωση έντασης της κοινωνικής – ταξικής πάλης, η ελληνική οικονομική ελίτ και το ΔΝΤ, συμφωνήσουν με την αντίστοιχη τουρκική, να βάλει τα αεροπλάνα της να πετάξουν πάνω από την Αθήνα για να αποπροσανατολίσει τον κόσμο ; Μοιάζει με επιστημονική φαντασία αυτή η σκέψη, όμως για την καταστολή της εξέγερση στην Θεσσαλονίκη (1341-49), οι βυζαντινοί αυτοκράτορες είχαν χρησιμοποιήσει Οθωμανούς μισθοφόρους… Το συμφέρον μας είναι ανάπτυξη ενός αντι-εθνικιστικού / αντι-καθεστωτικού / επαναστατικού ρεύματος στην Τουρκία και όχι η όξυνση των σχέσεων των δύο γειτόνων λαών. Το συμφέρον μας είναι η ανάπτυξη της κοινωνικής επανάστασης σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης.

Η ντόπια νεοεμφανιζόμενη ομάδα έβγαλε κείμενο που καλούσε τους πολίτες να γίνουν χαφιέδες των αφρικανών μικρο-πωλητών cd. Δηλαδή πρέπει να βλέπουμε τον εχθρό στους κακόμοιρους μεροκαματιάρηδες και όχι στην πλουτοκρατία και να γίνουμε χαφιέδες… Σε εκδήλωση στην Χρυσούπολη, έφεραν το Χάμο Αστέριο, υμνητή των Χιττών και έναν συνταξιούχο αστυνομικό που μίλησε για το 666, ο σκοταδισμός στο μεγαλείο του… Στην πρόσφατη εκδήλωση για τα Ίμια, κατέθεσε στεφάνι η χουντική – παρακρατική εφημερίδα «Στόχος»… Ή κάτι κρύβεται πίσω από την Π.Κ.Σ.Π.Κ. ή είναι πράγματι τόσο αφελείς και δεν ξέρουν τι τους γίνεται και ποίοι είναι οι συνεργάτες τους…

Η απόφαση να κατέβουμε σε διαδήλωση δεν έχει να κάνει με λογικές συγκρούσεων μεταξύ «ακροκινούμενων ομάδων». Ήταν μία ακόμη αφορμή να βγει λόγος απέναντι στις σύγχρονες συνθήκες δουλείας και υποτέλειας που επιβάλει η χούντα κυβέρνησης – ΔΝΤ. Απέναντι στο νέο-φασισμό που καλλιεργείται. Απέναντι στην σχέση κράτους – παρακράτους. Λόγος για την αναγκαιότητα της κοινωνικής επανάστασης σε όλα τα μήκη και πλάτη της μάνας γης!

ΥΓ: Ο κάθε “υπερευαίσθητος και συνειδητοποιημένος” πολίτης αυτό που δεν μπορεί να καταλάβει είναι ότι οι νεκροί των Ιμίων, έλληνες και τούρκοι, είναι θύματα του εθνικισμού. Εν ολίγοις όσοι έλαβαν εντολές να πάνε στα Ίμια έγιναν άθελά τους πιόνια των πολιτικών και στρατιωτικών τους ηγεσιών, πίσω από τις οποίες κρύβονται και εξυπηρετούνται άλλα συμφέροντα. Αυτό που επίσης δεν μπορούν να καταλάβουν κάποιοι είναι ότι οι έλληνες και τούρκοι στρατιώτες εξυπηρετούν τα συμφέροντα των ηγεσιών τους, πολιτικο-στρατιωτικών και όχι μόνο, και ότι τα συμφέροντα των ηγεσιών αυτών δεν ταυτίζονται με τα συμφέροντα των λαών τους.

Αυτό δεν μπορείτε και δε θέλετε να το καταλάβετε κάποιοι.

Η συντριπτική πλειονότητα των δικτατόρων -με ελάχιστες εξαιρέσεις- ανα τη γη διακατέχονταν από εθνικιστικές τάσεις, πίστευαν σε έναν ομοιόμορφο -και φυλετικά- εθνικό κορμό. Τα αποτελέσματα αυτών των πολιτικών, Φράνκο, Χίτλερ, Μουσολίνι κτλ τα βίωσε και ο ελληνικός λαός. Ο εθνικισμός ήταν αυτός που τα επέφερε… όσοι λοιπόν πιστεύουν στον εθνικισμό, ελληνικό ή όποιο άλλο, είναι εχθροί του λαού και των συμφερόντων του… και εμείς είμαστε από θέση αρχής ενάντια σε κάθε εθνικισμό, ελληνικό ή τουρκικό ή όποιον άλλο…

ανεύθυνος μεταφοράς κειμένου: j4nus