γράφει ο j4nus
Αυτό είναι το δεύτερο μέρος της φωτογραφικής ανταπόκρισης, από τη διαμαρτυρία στην Πρεσβεία του Ισραήλ στην Αθήνα, στις 28 Μαϊου.
Στο πρώτο μέρος έχει προστεθεί η ανταπόκριση και 4 βίντεο από τη διαμαρτυρία.
(short link για το πρώτο μέρος θα βρείτε στο τέλος του παρόντος ποστ)
Short Link: https://asylo.squat.gr/?p=1198
το short link του πρώτου μέρους είναι: http://wp.me/p1pa1c-17L
Οι φωτογραφίες της διαμαρτυρίας στην Πρεσβεία του Ισραήλ στην Αθήνα που έγινε την προηγούμενη Παρασκευή, 28 Μαϊου 2010, από τον συνήθη ανύποπτο φωτογράφο j4nus…
EDIT: προστέθηκαν τα βίντεο από τη διαμαρτυρία και η ανταπόκριση του
Είπα να φτάσω μια φορά νωρίτερα από την προγραμματισμένη ώρα, που ήταν στις 7. Όταν έφτασα στις 7 παρα τέταρτο στο διάζωμα Κηφισίας με Κατεχάκη δεν υπήρχε σχεδόν κανείς… “φάρσα μού έκαναν οι σχσ σκέφτηκα και έχασα και την ομιλία του Wolff και του Stallman”…
Η παρουσία της αστυνομίας όμως ήταν παραπάνω από εμφανής. Μάλιστα ακόμα και όταν άρχισε να μαζεύεται ο κόσμος στο διάζωμα όχι ακριβώς απέναντι από την πρεσβεία αλλά από το βενζινάδικο της shell πάνω στην Κηφισίας, οι αστυνομικές δυνάμεις ήταν 1 προς 3 περίπου, με τους περισσότερους κρυμμένους πίσω από τις 3 κλούβες…
Μαζεύτηκαν 150 άτομα περίπου για να διαμαρτυρηθούν και να καταγγείλουν, πρώτον τις πρακτικές και τις μεθοδεύσεις της κυπριακής κυβέρνησης για τα εμπόδια που δημιουργεί στα καράβια για τη Γάζα, η κοινή ελληνο-ισραηλινή στρατιωτική άσκηση και εν γένει η κατοχή του Ισραήλ στη λωρίδα της Γάζας και στην Παλαιστίνη γενικότερα.
Οι παλαιστίνιοι δημιούργησαν παλμό τόσο με τα συνθήματα στα ελληνικά αλλά κυρίως με αυτά στη γλώσσα τους. Σε κάποια φάση οι διαμαρτυρομενοι κατεβήκαμε από το διάζωμα για να πάμε μπροστά από τις κλούβες των ματ…
Για ένα τέτοιο γεγονός περίμενα περισσότερο κόσμο σε μια πόλη 5 εκατομμυρίων κατοίκων, να πω την αλήθεια. Είχε ανθρώπους όλων των ηλικιών. Νομίζω και η αστυνομία περίμενε περισσότερο κόσμο…
Την παράσταση έκλεψαν τα μικρά παιδιά που φώναζαν με πάθος και ορμή τα συνθήματα. Δεν ήταν απλά συμμετέχοντες στη διαμαρτυρία αλλά πρωταγωνιστές με την παρότρυνση των γονιών τους. Αυτή η ώθηση προς τα παιδιά όχι να πολιτικοποιηθούν αλλά να τραβήξουν τα βλέμματα και να γίνουν επίκεντρο της διαμαρτυρίας σε μένα δημιουργεί ανάμικτα συναισθήματα.
Πάντως για το μικρό αριθμό των διαδηλωτών ειπώθηκε ότι ίσως φταίει ότι ορισμένες εφημερίδες ανέγραψαν λάθος ημερομηνία ως προς τη διεξαγωγή της διαμαρτυρίας και για αυτό ίσως αρκετός κόσμος δεν πήγε.
Εγινε και ενημέρωση για κάποια από τα καράβια του στόλου όπως θα ακούσετε και στα βίντεο.
Η διαμαρτυρία κράτησε τουλάχιστον 2 ώρες. Μετά ζητήθηκε από τους διαδηλωτές να ανέβουν πάλι στο διάζωμα για να δοθεί ο δρόμος σε κυκλοφορία. Εγώ κάπου εκεί χαιρέτησα αν και ο κόσμος παρέμενε.
Ωραία εικόνα ήταν ένας πατέρας με τα δύο του παιδιά, το ένα σε καροτσάκι και μια σημαία και τα παιδιά να τρέχουν γύρω γύρω παίζοντας με τη σημαία…
προσπάθησα να μην τραβήξω πρόσωπα κτλ δεν έχει σημασία ποιος είναι ποιος αλλά αυτό ήταν αδύνατο από ένα σημείο και μετά…
Νομίζω τα βίντεο τα λένε καλύτερα από μένα…
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=iwP0XdkSous&hl=el_GR&fs=1&]
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=PhbqqWmy8LU&hl=el_GR&fs=1&]
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=Ka0hVg7iKLc&hl=el_GR&fs=1&]
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=KaJFgDsHyaQ&hl=el_GR&fs=1&]
Short Link: https://asylo.squat.gr/?p=1194
το δεύτερο μέρος με τις υπόλοιπες φωτογραφίες: http://wp.me/p1pa1c-18z
ΥΓ Παράπονα για τις μουτζούρες παρακαλούμε να αποστέλλονται στην κυρία koula.
Μην περιμένετε.. "δικαίωση" των παραπόνων..
koula..
Ο γνωστός-άγνωστος Ανταποκριτής j4nus ξαναχτυπά… αυτή τη φορά στον ανυποψίαστο χώρο του B-fest…
short link: https://asylo.squat.gr/?p=1191
link για το δεύτερο μέρος: http://wp.me/p1pa1c-19Y
…και τέλος, το τρίτο μέρος του πακέτου φωτογραφιών του σαλεμένου σχολιαστή χωρίς σύνορα…
Η κυρία koula πρότεινε να βάλουμε πρώτα την απαραίτητη.. ομπρελίτσα.. γιατί "βαράει ο ήλιος"… (τσ, τσ, τσ.. πονηρά μυαλά.. δεν είπαμε ο "πράσινος"..)
και.. την.. "αθώα" περιστερά.. που κάνει.. γόπινγκ.. μάλλον.. 😛
.
and last but not least..
το.. φίλινγκ.. της ημέρας.. 🙂
Short Link: https://asylo.squat.gr/?p=1187
ΥΓ μην τα ξαναλέμε.. το kouloχερο τις μουτζούρωσε και αυτές..
————————— για διευκόλυνση είναι συγκεντρωμένα όλα τα λινκ..
Μέρος 1ο: http://wp.me/p1pa1c-10M
Μέρος 2ο: http://wp.me/p1pa1c-11D
Μέρος 3ο: http://wp.me/p1pa1c-126
.. η συνέχεια των φωτογραφιών του σαλεμένου σχολιαστή χωρίς σύνορα..
… to be continued… 🙂
Short Link: https://asylo.squat.gr/?p=1184
ΥΓ Η koula μουτζούρωσε.. και τις παραπάνω.. για.. ανόητους λόγους.. πάντα!
.
———————– για διευκόλυνση είναι συγκεντρωμένα όλα τα λινκ..
Μέρος 1ο: http://wp.me/p1pa1c-10M
Μέρος 2ο: http://wp.me/p1pa1c-11D
Μέρος 3ο: http://wp.me/p1pa1c-126
για ρεύματα και τάσεις
Περνάει μια όμορφη και λένε: κοίτα την καριόλα…
Η αδιάλειπτη επαφή με την κοινωνικο-πολιτική πραγματικότητα –που είναι πάντα σκληρή- κάνει μερικές φορές τους ανθρώπους περισσότερο πεζούς από ό,τι θα έπρεπε και λιγότερο υπερβατικούς… ειδικά όσοι ονειρεύονται άλλους κόσμους, θα έπρεπε να «εκπαιδεύουν» τη φαντασία τους στην υπέρβαση, στο υπερβατικό. Κι ο καλύτερος τρόπος για να γίνει αυτό δεν είναι άλλος παρά μέσα από την τέχνη.
Επειδή τις προηγούμενες μέρες συζητήθηκε πολύ το θέμα της μνήμης της λήθης κτλ θυμήθηκα ένα κινηματογραφικό αφιέρωμα που είχε γίνει κάποτε με τίτλο «Το Ανοίκειο στον Κινηματογράφο»
Αντιγράφοντας από τη σελίδα του διοργανωτή του αφιερώματος…
Η έννοια του ανοίκειου (uncanny) την οποία διατύπωσε ο Φρόιντ αναφέρεται στην περίεργη ανησυχία που μπορεί να δημιουργήσει στον άνθρωπο κάτι που μέχρι πρότινος του φαινόταν γνωστό και οικείο και συνδέεται άμεσα με το φόβο προς το άγνωστο – είτε πρόκειται για κατάσταση, είτε για «τέρας», για σκοτεινό δωμάτιο, για άνθρωπο. Ο Φρόιντ στο κείμενο “Das Unheimliche” (To Aνοίκειο) που έγραψε το 1919 και αποτελεί κείμενο αναφοράς για όλες τις κατοπινές προσεγγίσεις, ερμηνεύει την οικεία ανησυχία που μας προκαλεί η επαφή με το Ανοίκειο, σαν αποτέλεσμα της επιστροφής του Οιδιπόδειου άγχους, ευνουχισμού που έχει απωθηθεί στο Ασυνείδητο όλων και επανέρχεται κάτω από νέες συνθήκες σαν κάτι ξένο, εξωτερικό. H σύγχρονη ψυχανάλυση συνδέει την αίσθηση του Ανοίκειου με την περιοχή εκείνη του μη απωθημένου ασυνείδητου, όπου δεν υπάρχει αναπαράσταση, που μας τρομάζει, αλλά ταυτόχρονα αποτελεί την πηγή της δημιουργικότητάς μας.
Μία από τις ταινίες του αφιερώματος ήταν το Solaris του Αντρέι Ταρκόφσκι…
Solaris ονομάζεται ένας πλανήτης όπου τα αγαπημένα μας χαμένα πρόσωπα επανέρχονται στη ζωή, όχι όμως όπως θα θέλαμε…
Πατώντας να παίξει το πρώτο βίντεο, μόλις τελειώσει ξεκινάει αυτόματα το επόμενο χωρίς να χρειάζεται να κάνετε τίποτα…
Άλλη μια υπερβατική ταινία –γνωστή και μη εξαιρετέα- είναι το Donnie Darko!
Επίσης ενδιαφέρουσα είναι και μια ιαπωνική του Hirokazu Kore-eda, After life. Όταν πεθαίνουν οι άνθρωποι, κάνουν μια ενδιάμεση στάση όπου μαζί με μια ομάδα συμβούλων –νεκροί κι αυτοί- επιλέγουν μία και μοναδική ανάμνηση την οποία θα πάρουν μαζί τους στην αιωνιότητα. Η μνήμη τους θα σβηστεί και το μόνο που θα θυμούνται θα είναι αυτή η ανάμνηση την οποία με τη βοήθεια των συμβούλων αναπαράγουν σε αυτόν τον ενδιάμεσο σταθμό για να την καταγράψουν στον εγκεφαλό τους… Αυτή προαναγγέλλεται απλώς… δεν την έχω βρει ακόμα…
Και μιας και το thread έχει μπλέξει, τέχνη, ψυχανάλυση, μνήμη, λήθη, αναμνήσεις κτλ, επιτρέψτε μου να μοιραστώ μαζί σας το Ημερολόγιο και τις φωτογραφίες από το Ταξίδι στη Ρωσία στα 1962 ενός ποιητή-ψυχαναλυτή-φωτογράφου, του Ανδρέα Εμπειρίκου…
Το βρίσκετε εδώ…
Και μετά το ταξίδι στη Ρωσία και τις φωτογραφίες του Εμπειρίκου, μερικές φωτογραφίες από το Ανατολικό Μέτωπο…
Και για το τέλος ένα απόσπασμα από το βιβλίο -μιας και δεν το έχω βρει σε ηλεκτρονική μορφή- Conspiracy of silence του Alex Weissberg. Ο Weissberg ήταν Αυστριακός φυσικός, εβραϊκής καταγωγής και κομμουνιστής, ο οποίος το 1931 πήγε στη Ρωσία για να εργαστεί ως φυσικός. Έξι χρόνια μετά συλλαμβάνεται και περνά 3 χρόνια στη φυλακή πριν τον παραδώσουν οι Σοβιετικοί στη Γκεστάπο. Οι αναμνήσεις του έγιναν βιβλίο, από το οποίο είναι το παρακάτω απόσπασμα – δεν επιχείρησα μετάφραση για να μην μακελέψω το κείμενο, το πρωτότυπο νομίζω είναι στα γερμανικά.
This account is set in Kharkov prison Kholodnaya Gora, in June 1938. The Brikhalovka is the transit cell for prisoners being taken to interrogation (and hence source of information). The ‘conveyor’ consisted of threats and abuse, sleep deprivation and being forced to maintain a single position.]
Prisoners who came back from the Brikhalovka told us a fantastic story about an anarchist named Eisenberg. The man hadn’t carried on any counter-revolutionary or anarchist activity, of course, but he had openly clung to his old ideas. He was a Jewish tailor, and when still an apprentice he had accepted the ideas of Kropotkin and Bakunin. He upheld them now with Talmudic obstinacy. They described him to us. He was a small, wiry man with burning eyes, reminiscent of an Indian fakir. There wasn’t a scrap of fat and very little lean on his body, but he was a powerful little fellow. His muscles were small and hard, but very strong. He was fifty-five but every day he did his physical exercises with great conscientiousness.
‘So you’re an anarchist, Eisenberg?’ said the examiner at their first interview.
‘That’s right, Citizen Examiner.’
The examiner was surprised. Although they all confessed to their crimes in the end they usually made some show of protesting their innocence at first.
‘You’re very wise to confess at once without making any trouble. That means you’ll get a lighter sentence. Who recruited you?’
‘Prince Peter Kropotkin, Citizen Examiner.’
‘Don’t make jokes here, man. This is a very serious matter. Who recruited you? Who brought you into the organization?’
‘ I am an individual anarchist, Citizen Examiner.’
‘Maybe you are, but I want to know all about your counter-revolutionary organization.’
‘Citizen Examiner, you seem to be new, otherwise you’d know that individual anarchists haven’t an organization. We don’t believe in it. That’s our whole point. It’s in our programme. We form a community of like-minded individuals. No one is subordinate to anyone else.’
‘Go and … your grandmother with your community of like-minded individuals,’ said the examiner irritably. ‘If you don’t tell me all about your organization at once I’ll break every bone in your body, you counter-revolutionary son of a bitch.’
Eisenberg rose and spoke slowly and solemnly:
‘Citizen Examiner, you have insulted me. For that reason I shall answer no more of your questions.’
The Citizen Examiner shrieked and raved. He punched Eisenberg in the face. He made him put his hands above his head and stand with his face to the wall, but it was no good. Not a word could he get out of his prisoner. Finally he began to temporize.
‘Eisenberg, now you’re not going to sabotage the examination, are you? That would be an anti-Soviet demonstration, and it would end very badly for you. Now be reasonable.’
Eisenberg made no answer.
‘Eisenberg, you don’t want me to call for assistance, do you? They’d beat you up so that your own mother wouldn’t know you.’ Eisenberg turned round.
‘Citizen Examiner, you may beat me up, as you say. That’s your trade. You’re a policeman, and I’m a prisoner. I was seven years in the Katorga [hard labour] under the Tsar. They beat me up too, but they didn’t insult me. I’m a human being just as you are, and I have a soul just as you have. You have no right to humiliate my personality.’
The examiner kept him standing with his face to the wall for six hours. Then Eisenberg said quietly:
‘Citizen Examiner, I’m tired now. With your permission I’ll sit down.’
And without waiting for permission he sat down on the floor. The examiner jumped up and began to punch him.
‘What! You son of a bitch, you think you can resist the Soviet power! If you don’t get up at once we’ll beat you to a jelly.’
Eisenberg took no notice and remained sitting down. The examiner then fetched two of his men. Eisenberg still made not the slightest attempt to resist. They belaboured him for an hour and it seemed to have no effect on him at all. The other prisoners who came from the Brikhalovka told strange stories about him. They declared that he was able to make himself impervious to all feeling. Finally the G.P.U. strong-arm men noticed that his eyes were quite fixed and expressionless. This we were told by one of the secretaries of the G.P.U. who was in the room at the time and who was later himself arrested and put into our cell. Then they called a doctor, who examined the prisoner and reported that his heart was perfectly sound and functioning normally but that his general physical nature was abnormal. As he really seemed to be quite impervious to pain they gave up beating him and organized a ‘Conveyor.’
This emaciated, under-sized Jewish tailor set up an all-time record in the history of the G.P.U. He survived an almost uninterrupted ‘Conveyor’ lasting for thirty-one days and thirty-one nights. I cannot understand how that was physically possible, but since then I have been less sceptical of the stories I have heard about the performances of Indian fakirs.
With deep excitement and interest the whole Brikhalovka and the whole of Kholodnaya Gora followed the battle between the all-powerful G.P.U. and this one man. The ‘Conveyor’ was interrupted twice in the twenty-four hours and Eisenberg was sent below to a cell. There he would throw off his clothes and lie down flat on the floor whilst two of his fellow prisoners rubbed him with wet towels, massaged him and stuck a cigarette in his mouth. Then he ate his meal and slept for ten minutes. After that he was called up again.
His examiner was in despair.
‘But Eisenberg,’ he pleaded, ‘why don’t you be sensible? Look, you admit the chief thing, which is being a counter-revolutionary anarchist, so why hold out so obstinately over this question of your organization? Now tell me who your fellow conspirators were, there’s a good fellow.’
‘I am an anarchist, and I always have been, but I am not a counter-revolutionary, and I never have been. I have fought and worked for the Revolution all my life. But I am an enemy of the State. I am an enemy of all States, including your State. The State and its repressive system is the cause of all social evil. When the State disappears the people will be able to breathe freely for the first time in history.’
‘Don’t be silly, Eisenberg. You can’t get on without a State. That’s logical. What would you do with criminals, for instance?’
‘Crime will disappear with the State.’
They could do nothing with him. As I see things his outlook was wrong, but he clung to it as the most important thing in life. He was the only one amongst the 12,000 of us who fought for an idea. The rest of us were just unfortunate victims of oppression. He was the one fighter against oppression.
‘Some day truth will triumph,’ he would say again and again to his cell mates. ‘Our sufferings will not be in vain.’
It was he who won the unequal struggle. He survived the record ‘Conveyor’ without confessing. After thirty-one days and nights of it he had them beaten. They broke off the examination and sent him to Moscow-it was said to a lunatic asylum.
[Note on names]
Sometimes I have been obliged to change not only names but also accompanying circumstances in order to shield people who are still within reach of the G.P.U., though I am well aware how unreliable such precautions are. World public opinion is one of the sore points of the regime, and in this respect the G.P.U., whose arm is long, spares no efforts. For this reason I have even felt myself obliged to leave out some things altogether. But although I may have altered names and places in some instances, the essentials have remained. After all, it is of no consequence that a man I call Lebedev was really Lebedinsky, that he came from Stalingrad and not from Sverdlovsk, and that he was really only thirty and not forty.
A very great deal of space is devoted to my talks with the examiners and with my fellow prisoners. In most cases I have used the direct form of speech. It may be objected that it is impossible to reconstruct a conversation accurately after the passage of ten years. But the same is true of a conversation that took place only ten days before. Thus the form of direct speech I have chosen is a matter of convenience only and I make no claim that it conveys absolute verbal accuracy.
As far as the statements of my fellow prisoners reproduced here are concerned, I was naturally not always in a position to check their accuracy. However, the atmosphere of a prison quickly teaches a man to judge the character and credibility of a fellow prisoner. Most of the experiences were typical and they were materially confirmed by constant repetition.
When all these reservations have been made I can claim with confidence that the future will confirm the objectivity of my report and the accuracy of my interpretation of what happened.
In any case, I propose to describe what happened accurately, without exaggeration and without minimization. (page 15)
from Conspiracy of Silence by Alex Weissberg (Hamish Hamilton, 1952)
ΥΓ: στην πορεία θα προστεθούν κι άλλες ταινίες κι άλλες τέχνες. Όσοι θέλουν να συνδράμουν…
Short link: https://asylo.squat.gr/?p=1180
Σήμερα είναι 15 Μαΐου, Ευρωπαϊκή Νύχτα των Μουσείων. Αυτό σημαίνει ότι τα μουσεία μένουν ανοιχτά μέχρι αργά το βράδυ, κάποια μέχρι και τη 1 ή τις 2…
Αν ψάχνετε για μια διαφορετική έξοδο Σάββατο βράδυ, βγείτε Μουσείο…
Εγώ πάντως αν ήμουν εκεί θα πήγαινα μια βόλτα στο Ηρακλειδών, για να το δω και τη νύχτα… γιατί μέρα θα το επισκεφτώ οπωσδήποτε…
Αν μπορούσα να πηγαίνω μόνο νύχτα σε μουσεία, θα πήγαινα αλλά… για αυτό αδράξτε τη σημερινή νύχτα, πριν σας αδράξει εκείνη…
Εδώ θα βρείτε μερικά από τα μουσεία –εντός Αττικής- που συμμετέχουν. Είναι 2 οι σελίδες…
Από τη σελίδα της Γαλλικής Πρεσβείας μας πληροφορούν ότι "Η εκδήλωση, η οποία θεσπίστηκε το 2005 από το γαλλικό Υπουργείο Πολιτισμού και Επικοινωνίας, αποσκοπεί στην προσέλκυση νέων ομάδων κοινού και στην προώθηση της πολιτιστικής πολυμορφίας". Έχουν και ένα ωραίο έντυπο με πληροφορίες για κάποιες από τις εκδηλώσεις στη Γαλλία…
Αντιγράφω από το έντυπο για το οποίο έκανα λόγο πιο πριν:
In Paris, the Orangerie museum will reveal the story behind the creation of Claude Monet's Waterlilies through a remarkable dialogue between mime and poetry: six video art works examine the presence of bodies and water in his paintings.
Still in Paris, visitors can take part in a treasure hunt at the Musée des Arts et Métiers or follow an audio and music trail at the Musée Zadkine, where the highlight will be the garden.
Αν καταφέρει να κλειδωθεί κανείς μέσα σε κάποιο από τα μουσεία σήμερα το βράδυ, πρέπει να κερδίσει κάποιο δώρο… δεν έχω σκεφτεί ακόμα τι αλλά όλο και κάτι θα βρεθεί…
του μαύρου & άραχνου σχολιαστή j4nus
ΥΓ: προσπάθησα να βρω κάποια επίσημη σελίδα του Υπουργείου Πολιτισμού σχετικά με τη Νύχτα των Μουσείων αλλά μάλλον στο Υπ.Πο. ακόμα αναρωτιούνται «Τα λεφτά υπήρχαν! Πού πήγαν τα λεφτά;»…
Short Link: https://asylo.squat.gr/?p=1177
του γνωστού και εξαιρετέου j4nus
Χιλιάδες εικόνες έρχονται σαν κύματα
αλλεπάλληλα μου στέλνεις μηνύματα
συνθήματα στους τοίχους, στο κέντρο της πόλης
όπου κοιτάξω, η ζωή μου όλη
μια μεγάλη απόδραση με τον Ήτα-Βήτα
για μεγάλους κλέφτες σαν τον Κ. Βήτα
στέκομαι εδώ χωρίς να ξέρω τι θέλω
κι είναι τόσο ωραία όλα αυτά που πιστεύω
Στίχοι: K.Bήτα
ΥΓ: Κάποτε είχα ένα φάκελο γεμάτο με φωτογραφίες σαν τις αποπάνω.. όποτε και αν ανοίξω αυτό το φάκελο είναι πάντα άδειος.
Αφού δε θα μάθω ποτέ πώς άδειασε, είπα να τον ξαναγεμίσω… και σκέφτηκα να ξεκινήσω από αυτό το μπλογκ…
Περιμένω και τις δικές σας φωτογραφίες…
γιατί αστικό τοπίο χωρίς συνθήματα στους τοίχους είναι ένα νεκρό αστικό τοπίο…
Short Link: https://asylo.squat.gr/?p=1172
του πάντα Σαλεμένου Χωρίς Σύνορα σχολιαστή j4nus
Αυτές τις μέρες καλώς ή κακώς ασχολούμαστε όλοι με τους νεκρούς –δε γράφω νούμερο για ευνόητους λόγους- που έφυγαν, ώρα να ασχοληθούμε με αυτούς που θάρθουν…
Τα παρακάτω άχαρα κείμενα είναι από τα παραρτήματα του σχέδιου νόμου για το μηχανισμό στήριξης, το παράρτημα τρία είναι το μνημόνιο οικονομικής και χρηματοπιστωτικής πολιτικής και το παράρτημα 4, Ελλάδα: Μνημόνιο Συνεννόησης στις ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ…
Πολιτικές για τον χρηματοπιστωτικό τομέα
15. Παρά την παρούσα ισχυρή φερεγγυότητα των ελληνικών τραπεζών, το ελληνικό τραπεζικό σύστημα αντιμετωπίζει προκλήσεις. Η κεφαλαιακή βάση του συστήματος ενισχύθηκε σημαντικά το 2009, αυξανόμενη από 24 δις ευρώ σε 33 δις ευρώ, συμπεριλαμβανομένων κεφαλαιακών ενισχύσεων από το κράτος ύψους 3,8 δις ευρώ, κεφαλαιακών ενισχύσεων από τους μετόχους και παρακρατηθέντα κέρδη. Όλες οι τράπεζες ικανοποιούν το όριο κεφαλαιακής επάρκειας του 8% και η μέση κεφαλαιακή επάρκεια του συστήματος αυξήθηκε σε 11,7% στο τέλος του 2009. Παρόλα αυτά η δημοσιονομική κρίση και η αποδυνάμωση του οικονομικού περιβάλλοντος οδήγησαν σε αναστροφή του ρυθμού πιστωτικής επέκτασης και σε αύξηση των μη εξυπηρετούμενων δανείων, τα οποία έφτασαν το 7,7% στο τέλος του 2009, ενώ η κερδοφορία μειώθηκε και μπορεί για φέτος να γίνει αρνητική.
Η κυβέρνηση και η Τράπεζα της Ελλάδος θέτουν επίσης σε εφαρμογή ένα νέο δίκτυ ασφαλείας με στόχο τη διασφάλιση ενός υγιούς επιπέδου κεφαλαίου για τις τράπεζες και κατά συνέπεια τη βελτίωση των συνθηκών ώστε να στηριχθεί η πραγματική οικονομία. Προβλέποντας ότι οι τράπεζες μπορεί να υποστούν περαιτέρω δυσμενείς επιπτώσεις στην κερδοφορία τους, γεγονός που μπορεί να επηρεάσει την κεφαλαιακή τους θέση, η κυβέρνηση θα θεσπίσει (μέχρι τις 30 Ιουνίου 2010, ως σημείο αναφοράς) μέσω συγκεκριμένης νομοθεσίας και μετά από διαβούλευση με το ΔΝΤ, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την ΕΚΤ, ένα πλήρως ανεξάρτητο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ). Οι υπεύθυνοι για τις αποφάσεις του ΤΧΣ θα είναι ανεξάρτητα άτομα με αναγνωρισμένο κύρος στα χρηματοπιστωτικά θέματα, οι οποίοι θα διορίζονται από την κυβέρνηση και το Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος (ο οποίος θα έχει την ευθύνη των περισσοτέρων διορισμών).
Ο πρωταρχικός σκοπός του ΤΧΣ είναι η διαφύλαξη της φερεγγυότητας του χρηματοπιστωτικού τομέα και κατά συνέπεια της δυνατότητάς του να στηρίξει την ελληνική οικονομία, παρέχοντας κεφάλαιο στις τράπεζες εφόσον χρειαστεί.
Παράρτημα 2 – Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας
Το Ταμείο θα ιδρυθεί με ειδική ελληνική νομοθεσία.
– Προβλέπεται αρχική επταετής διάρκεια. Μετά το τέλος αυτής της περιόδου η κυριότητα του Ταμείου περνά στο Ελληνικό Δημόσιο, μέχρι το ύψος της συμμετοχής του στο μετοχικό κεφάλαιο του Ταμείου.
Το Ταμείο θα χρηματοδοτείται με ποσό 10 δις ευρώ από την ελληνική κυβέρνηση από πηγές προερχόμενες από το κοινό πρόγραμμα ΕΕ/ΔΝΤ. Αυτό σημαίνει ότι ο κίνδυνος ζημιών αναλαμβάνεται πλήρως από την ελληνική κυβέρνηση ως κύριος μέτοχος του Ταμείου. Η αγορά των προνομιούχων μετοχών του Ταμείου θα γίνει τοις μετρητοίς.
Στήριξη των τραπέζων και πάλι γιατί αυτές είναι οι κολόνες του συστήματος… αυτές και η κερδοφορία τους…
ΑΣΦΑΛΗΣΤΡΙΚΟ
Τα υπάρχοντα ασφαλιστικά ταμεία θα συγχωνευθούν σε τρία. Η μεταρρύθμιση θα εισάγει ένα νέο σύστημα το οποίο θα βασίζεται στην ενίσχυση της σύνδεσης μεταξύ εισφορών και παροχών, με ενιαίους κανόνες που θα ισχύουν κατ’ αναλογία σε όλους τους σημερινούς και μελλοντικούς εργαζόμενους. Η κανονική ηλικία συνταξιοδότησης θα οριστεί στα 65 έτη, αυξανόμενη παράλληλα με το προσδόκιμο ζωής. Οι παροχές θα πρέπει να τιμαριθμοποιούνται. Η μεταρρύθμιση επίσης θα περιορίσει την πρόωρη συνταξιοδότηση, ακόμα και για τους ασφαλισμένους προ του 1993, και θα περιορίσει τον κατάλογο των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων.
-Εισαγωγή ενός ενιαίου ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης στα 65 έτη, ακόμη και για τις γυναίκες στο δημόσιο τομέα (σταδιακά από την 1η Ιανουαρίου 2011), που θα ολοκληρωθεί ως τον Δεκέμβριο του 2013·
– Σταδιακή αύξηση της ελάχιστης ανταποδοτικής περιόδου για συνταξιοδότηση με πλήρη σύνταξη από 37 σε 40 έτη ως το 2015·
– Τροποποίηση του τύπου απονομής σύνταξης στο ανταποδοτικό σχήμα για την ενίσχυση της σχέσης μεταξύ των εισφορών που καταβάλλονται και των παροχών που λαμβάνονται, με το ποσοστό συσσώρευσης να περιορίζεται σε ένα μέσο ετήσιο ρυθμό της τάξης του 1,2%, και οι συντάξεις να τιμαριθμοποιούνται·
– Εισαγωγή ενός αυτόματου μηχανισμού προσαρμογής όπου, κάθε τρία χρόνια αρχίζοντας το 2020, θα αυξάνει τις (ελάχιστες και νομοθετημένες) ηλικίες συνταξιοδότησης ανάλογα με την αύξηση του προσδόκιμου ζωής κατά τη συνταξιοδότηση·
Επέκταση για τον υπολογισμό των συντάξιμων αποδοχών από τα τελευταία πέντε έτη στο σύνολο του εργασιακού βίου (διατηρώντας τα κεκτημένα δικαιώματα)·
Εννοείται ότι η επέκταση από τα 5 τελευταία έτη στο σύνολο του εργασιακού βίου για τον υπολογισμό της σύνταξης σημαίνει κι άλλη μείωση της σύνταξης. Η πρώτη μείωση έγινε όταν πήγαμε από τα 5 καλύτερα στα πέντε τελευταία… αλλά το ΠαΣοΚ λέει «Ελληνα, συνταξιούχε μπορείς και πιο χαμηλά, πιο χαμηλά, πιο χαμηλά»
Το πρόγραμμα θα παρακολουθείται στενά και εφόσον χρειαστεί, θα λαμβάνονται μέτρα. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει κινδύνους που προέρχονται από χαμηλότερα έσοδα, υψηλότερες κοινωνικές μεταβιβάσεις, περαιτέρω αρνητικές αναθεωρήσεις για το ρυθμό ανάπτυξης, πρόσθετα δημοσιονομικά βάρη από το δημόσιο και το χρηματοπιστωτικό τομέα, καθώς και υψηλότερες δαπάνες τόκων.
Θα λαμβάνονται μέτρα…το πιάσατε το υπονοούμενο έτσι μεγάλοι, μεγάλοι;
ΑΠΟΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ώρα μηδέν
Διαχείριση και αποκρατικοποίηση κρατικών επιχειρήσεων. Οι κρατικές επιχειρήσεις πρέπει να υπόκεινται σε μεγαλύτερη διαφάνεια με στόχο την αύξηση της αποδοτικότητά τους και τη μείωση των ζημιών τους. Ως πρώτο βήμα, οι οικονομικές καταστάσεις για το 2009 των δέκα κρατικών επιχειρήσεων με τις μεγαλύτερες ζημιές, αφού ελεγχθούν από ορκωτούς λογιστές, θα δημοσιευθούν στο διαδίκτυο.
Θα δημοσιευτούν οι ζημιογόνες στο διαδίκτυο, αλλά όχι τα ονόματα αυτών που τις κατέστησαν ζημιογόνες ή οι πολιτικές τους…
Για την ενίσχυση των θεσμών της αγοράς εργασίας:
Η Κυβέρνηση θα ξεκινήσει συζητήσεις με τους κοινωνικούς εταίρους, προκειμένου να αναθεωρήσει το πλαίσιο διαπραγματεύσεων των μισθών στον ιδιωτικό τομέα και των συμβάσεων.
Οι άνθρωποι δεν αστειεύονται, ήρθαν για να τα σαρώσουν όλα… αλλά ξέχασα, πρέπει να υπάρχει το αίσθημα της αδικίας σε όλους… κόβουμε από τους «κηφήνες» του δημοσίου… πρέπει να κόψουμε και από τον σκληρά εργαζόμενο ιδιωτικό υπάλληλο… γιατί ΠαΣοΚ σημαίνει ισότητα στην Αδικία πάνω από όλα… κανείς πιο ίσος…
Ενδυνάμωση των θεσμών της αγοράς εργασίας σημαίνει αποδύναμωση των Εργαζομένων μαζικά…
Σε συνέχεια διαλόγου με κοινωνικούς εταίρους, η Κυβέρνηση θα προτείνει και το Κοινοβούλιο θα υιοθετήσει νομοθεσία για την μεταρρύθμιση του πλαισίου μισθολογικώνδιαπραγματεύσεων στον ιδιωτικό τομέα, που θα προβλέπουν τη μείωση της αμοιβής τηςυπερωριακής εργασίας και τη μεγαλύτερη ευελιξία στη διαχείριση του χρόνου εργασίας.
Θα επιτρέψει σε τοπικά σύμφωνα να θέτουν τις μισθολογικές αυξήσεις χαμηλότερα από τις κλαδικές συμφωνίες και να εισάγουν αμοιβές που θα συνδέονται με την παραγωγικότητα σε επίπεδο επιχείρησης.
Σε συνέχεια διαλόγου με κοινωνικούς εταίρους, η κυβέρνηση θα υιοθετήσει νομοθεσία για τους κατώτατους μισθούς με εισαγωγή μισθών κάτω από τον κατώτατο μισθό (subminima) για ευάλωτες ομάδες, όπως οι νέοι και οι μακροχρόνια άνεργοι και θα εφαρμόσει μέτρα που θα εγγυώνται ότι οι τρέχοντες κατώτατοι μισθοί θα παραμείνουν σταθεροί σε ονομαστικούς όρους για τρία χρόνια.
Η κυβέρνηση θα αλλάξει την νομοθεσία για την προστασία της εργασίας παρατείνοντας την περίοδο μαθητείας για νέες θέσεις εργασίας στο ένα έτος, μειώνοντας το συνολικό επίπεδο αποζημίωσης σε περίπτωση απόλυσης και διασφαλίζοντας ότι το καθεστώς αποζημίωσης θα είναι το ίδιο για ειδικευμένους και ανειδίκευτους εργάτες, αυξάνοντας το ελάχιστο όριο ενεργοποίησης των κανόνων μαζικών απολύσεων ειδικά για μεγάλεςεπιχειρήσεις και διευκολύνοντας τη χρήση συμβάσεων προσωρινής εργασίας και ημιαπασχόλησης.
Έχει κι άλλα πολλά… τα χειρότερα έπονται… έκανα ένα ποτ πουρί. Το σύνθημα που μάλλον είχαν στο μυαλό τους προεκλογικά οι του ΓΑΠ ήταν «εμείς μπορούμε χειρότερα» και το κάνουν πράξη…
http://www.mnec.gr/export/sites/mnec/el/nomothesia/nomosxedia/Documents/2010_05_04_SxedioNomou.pdf
http://www.mnec.gr/export/sites/mnec/el/nomothesia/nomosxedia/Documents/2010_05_04_Eisigitiki.pdf
http://www.mnec.gr/export/sites/mnec/el/nomothesia/nomosxedia/Documents/2010_05_04_Parartima1.pdf
http://www.mnec.gr/export/sites/mnec/el/nomothesia/nomosxedia/Documents/2010_05_04_Parartima2.pdf
http://www.mnec.gr/export/sites/mnec/el/nomothesia/nomosxedia/Documents/2010_05_04_Parartima3.pdf
http://www.mnec.gr/export/sites/mnec/el/nomothesia/nomosxedia/Documents/2010_05_04_Parartima4.pdf
Short Link: https://asylo.squat.gr/?p=1166
